Τη Δημουλά ως ποιήτρια τη σέβομαι, χωρίς ωστόσο να αγαπάω την ποίησή της. Τι βρίσκω πολύ τεχνική, μανιερίστικη, ίσως συχνά "άστοχη", εγωκεντρική. Η Δημουλά τα τελευταία χρόνια, όχι άθελά της, έχει γίνει δημόσιο πρόσωπο, "σταρ" του "πνεύματος", σπάνιο πράγμα για τα ήθη του ποιητικού χώρου. Τη δημοσιότητα αυτή δείχνει να την απολαμβάνει. Οι πρόσφατες
δηλώσεις της, αλλά και η παλαιότερη (2011) συνυπογραφή της στο κείμενο των 32 πνευματικών ανθρώπων σχετικά με το μνημόνιο, εκθέτουν έναν άνθρωπο με σαφή πολιτική τοποθέτηση στα δημόσια πράγματα της εποχής μας. Νομίζω πως ούτε η ηλικία, ούτε η τύχη, ούτε οι δημοσιογράφοι ευθύνονται για το θόρυβο που ξέσπασε από όσα είπε στην Κυψέλη. Η βαρύτητα των λόγων της μια τέτοια εποχή είναι μεγάλη και όφειλε αυτό να το ξέρει- νομίζω πως έχει περάσει πια η εποχή που ο καθένας ανέξοδα μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Το θόρυβο που προκάλεσε η αναφορά της στα παγκάκια της Κυψέλης, δεν τον συμμερίζομαι, την ένταση, τη φρασεολογία, το γηπεδικό φανατισμό που συνοδεύει το σχολιασμό των περισσοτέρων. Συμφωνώ με τις τοποθετήσεις των συγγραφέων
Αύγουστου Κορτώ και
Πέτρου Τατσόπουλου.
Όμως μετά από όλα αυτά το ζήτημα με τα... παγκάκια παραμένει:
 |
| τα παγκάκια ανήκουν και στα πρεζόνια |
 |
| τα παγκάκια ανήκουν και στους μαύρους |
 |
| Τα παγκάκια ανήκουν και στους gay |
 |
| Τα παγκάκια ανήκουν και στις ξανθιές |
 |
| Τα παγκάκια ανήκουν και στους γέρους |
 |
| Τα παγκάκια ανήκουν και στους άστεγους |
 |
| Τα παγκάκια ανήκουν και στους χοντρούς |
 |
| Τα παγκάκια ανήκουν και στα βατράχια |
Εν τέλει, χωράνε ανάμεσα σε όλους τους άλλους και οι ποιητές στα παγκάκια.
 |
Οι Πολωνοί ποιητές (αγάλματά τους!) Agnieszka Osiecka, Zbigniew Herbert
και Jan Brzechwa στη Βαρσοβία |
13 σχόλια:
Ελλάδα : η χώρα τών ποιητών καί τών καλλιτεχνοδιανοουμένων...δημουλάδες , σαββόπουλοι , θοδωράκηδες , κραουνάδηκες κλπ. όλος αύτός ό συρφετός άποτελεί τήν πνευματική ,υποτίθεται ήγεσία ,είναι αύτοί πού έπειδή έγραψαν 2-3 ποιηματάκια καί 2-3 τραγουδάκια θεωρούνται ότι είναι καί πρώτοι! άλλά δυστυχώς ετσι έχουν τά πραγματα σέ τριτοκοσμικές χώρες όπως ή έλλάδα .
@Santa Maura: διαφωνώ- κυρίως διαφωνώ στη σημασία και την ποσότητα του έργου τους. Οι άνθρωποι και το έργο τους, η τέχνη και η πολιτική, ο ρόλος του διανοούμενου και άλλα τέτοια ερωτήματα νομίζω πως δεν απαντώνται με εύκολους αφορισμούς- επιτρεπτούς κατά τα άλλα.
Και κυρίως, τα παγκάκια ανήκουν στους ερωτευμένους. Κανονικά, όταν καθόμαστε σε παγκάκι και βλέπουμε ζευγαράκι να πλησιάζει, θα πρέπει να του παραχωρούμε τη θέση μας. (Καλώς ήρθες Γιώργο)
@Nefosis: από την ώρα που έκανα την ανάρτηση έχω σκεφτεί 100.000 άλλες κατηγορίες... πφφφφφ
υγ; καλώς σας βρήκα;
κι' γώ διαφωνώ , ή τέχνη τους καί τό έργο τους καμία έπίδραση καί καμία σημασια παιδαγωγική δεν είχε καί ούτε ποτέ θά έχει γιατί είναι "λίγοι" έξω άπό τό "χωριό" κανένας δεν άσχολείτια μέ δαύτους.
Μου αρέσουν πολλά ποιήματα της Δημουλά και καθόλου οι δηλώσεις της στο κείμενο της Δαμιανίδου (αν είναι έτσι). Όπως μου αρέσει και το "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας", αλλά καθόλου ο Σελίν, η "Πείνα" και όχι ο Χάμσουν (και πολλοί άλλοι). Διαχωρίζω δηλαδή, το δημιουργό από το έργο.
Εννοείται ότι διαφωνώ με τις (κάθε μορφής) γενικεύσεις και τους εύκολους αφορισμούς.
Παρεμπιπτόντως, όλη η παρέμβαση είναι εδώ:
http://www.nooz.gr/greece/ti-akrivos-eipe-i-kiki-dimoula-gia-tin-kupseli-kai-tous-metanastes
Τι καταλαβαίνεις από όλο αυτό;
κ.κ.
Τελικά ... γιατί πυροβολείτε τους ποιητές; Συμφωνώ με τον ανώνυμο (να προσθέσω Κοτζιά, Βαλτινό, αλλά γιατί όχι και Θεοδωράκη και Χατζηδάκι;). Εμένα η Δημουλά μου αρέσει ως ποιήτρια, αν έχει μανιέρα, μα έχουν και άλλοι, έχει πάντως ιδιαίτερο λόγο. Τέλος πάντων, νομίζω ότι άδικα έγινε τόσος θόρυβος για τα παγκάκια, αυτό που εγώ θα περίμενα θα ήταν η ποιήτρια Κική Δημουλά να μιλήσει για τον τόπο (την Κυψέλη), για τη γειτονιά και για τους ανθρώπους της. Να μιλήσει η ποιήτρια.
Στις φωτογραφίες Γιώργο, θα πρότεινα να προσθέσεις και αυτή με τον Τομ Χανκς από το Forest Kamp.
@Santa maura: με ξεπερνάς στον αφορισμό- δεν αναγνωρίζω ωστόσο παιδαγωγικό σκοπό ή ρόλο στην τέχνη...
@κ.κ.: Νομίζω πως δεν χρειάζονταν οι δηλώσεις της που ακολούθησαν- την "υπονομεύουν" περισσότερο. Τη δημόσια εικόνα που με τόσο κόπο έφτιαξε την υπονομεύουν όσα δήλωσε στη συνέχεια. Δείχνουν έναν άνθρωπο που δεν στηρίζει με σθένος τις απόψεις του, που τον νοιάζει ιδιαίτερα η άποψη των άλλων, που δεν δέχεται με ψυχραιμία την κριτική. Και αυτά τα λόγια περί νόμπελ..., μεγάλο καημό μου φαίνεται κρύβουν.
@ Κατερίνα Τοράκη: Αναγκάζομαι κι εγώ να δηλώσω πρώτα την άποψή μου για την ποίησή της. Τελικά, στα υπόλοιπα, βλέπω πως είδωλα και πρόσωπα που φτιάχνονταν (αλήθεια φτιάχνονταν στη μιντιοκρατούμενη κοινωνία μας) εύκολα γκρεμίζονται αυτό το διάστημα. Αν είναι δίκαιο, ίσως να μην είναι καλό με τη φόρα που έχει πάρει η αποδόμηση. Αλήθεια Κατερίνα, δεν ξέρω ποιος έκανε πιο πολύ θόρυβο. Αυτοί ποι της "επιτέθηκαν" ή αυτοί που την "υποστήριξαν"...
Αποδόμηση, χρησιμοποιώρες τη σωστή λέξη!Επικίνδυνο πράμα, ας το προσέχουμε. Πάντως, για να επιστρέψω στη Δημουλά, είμαι από αυτούς που την είχαν ανακαλύψει πριν από τα μέσα, υπήρχε πριν την ανακαλύψουν τα μέσα και η Ακαδημία Αθηνών, η πολλή διυλιση δεν βοηθά. Συμφωνώ με την παρατήρηση για το θόρυβο. Τελικά ήταν μια ευκαιρία να εκφραστούμε και γιατί όχι να ξεδιαλύνουμε πράγματα.
δηλαδή μέσω τής τέχνης ό άνθρωπος δέν διαπαιδαγωγεί? δέν μεταδίδει άξίες καί ίδανικά?
santa-maura
@Κατερίνα Τοράκη: Να πούμε το εξής; Στην Ακαδημία Αθηνών, αφού προκηρυχθεί θέση, υποβάλουν υποψηφιότητες οι ενδιαφερόμενοι. Τόσο η Δημουλά, όσο και ο Βαλτινός ήθελαν να είναι Ακαδημαϊκοί, υποστήριξαν την υποψηφιότητά τους και συναντήθηκαν με ακαδημαϊκούς προκειμένου να τους πείσουν για την αξία τους. Δεν τους "ανακάλυψε" η Ακαδημία
@santa maura: Η τέχνη μπορεί να ψυχαγωγεί, να διασκεδάζει, να συντροφεύει, να διαπαιδαγωγεί, να μεταφέρει αξίες, αλλά δεν νομίζω πως σε αυτά αποσκοπεί η καλλιτεχνική δημιουργία.
Συμφωνώ μαζί σου στις κρίσεις για την ποίηση της Δημουλά. Κι ακριβώς επειδή δεν με αγγίζει ιδιαίτερα η ποίησή της, ποτέ δεν ασχολήθηκα ούτε με τις τοποθετήσεις της.
Αυτή τη φορά, βεβαίως, ασχολήθηκα, κυρίως γιατί με σόκαρε η επίθεση που δέχτηκε.
Διάβασα τις απομαγνητοφωνημένες δηλώσεις στα Νέα: Μου φάνηκε περισσότερο ένας άνθρωπος που διεκδικεί μια θέση στον δημόσιο χώρο, το περίφημο παγκάκι, παρά κάποιος που θέλει να εκδιώξει όσους τώρα κάθονται.
Το πιο τρομακτικό για μένα σήμερα είναι ότι, ένθεν κακείθεν, δεν υπάρχει καμιά ανοχή στην άλλη άποψη, την διαφορετικότητα, αν θέλεις. Θέλουμε από τον άλλον να ακούμε τις απόψεις κι αν τυχόν δεν τις πει σωστά ή πει κάτι άλλο, θα τον κατασπαράξουμε.
ΥΓ: Περισσότερες ξανθιές στα παγκάκια!
@fvasileiou: Νομίζω πως στο θέμα που βάζεις χωράει πολλή κουβέντα. Η μη ανοχή στην άλλη άποψη....
1)Έχει πολιτικές αναφορές αυτή η έλλειψη ανοχής;
2) Είναι αυξημένο το φαινόμενο τα τελευταία χρόνια της πολυποίκιλης κρίσης;
3) Συμβάδιζε ποτέ η "δημοκρατία" μας με την "άλλη άποψη"
4)Η άλλη άποψη της αναρχίας είναι ο ολοκληρωτισμός, του φασισμού η Αριστερά;
5)Ζητάμε, έχουμε ανάγκη την άποψη του πνευματικού ανθρώπου για όσα σήμερα ζούμε;
6) Είναι πνευματικός άνθρωπος ο ποιητής. Εφόσον είναι ποιητής κάποιος, είναι πνευματικός άνθρωπος, του οποίου οι πολιτικές απόψεις έχουν βαρύνουσα δημόσια αξία; Εν προκειμένω: είναι η Δημουλά πνευματικός άνθρωπος;
7)Η έντονη κριτική είναι μη ανοχή στην άλλη άποψη;
8) Όσοι κριτίκαραν τις απόψεις της Δημουλά έχουν τις ίδιες απόψεις μεταξύ τους, χειρίστηκαν τα ίδια εργαλεία στην κριτική τους; Και αντίστροφα όσοι κριτίκαραν τις απόψεις που κριτίκαραν τις απόψεις της Δημουλά έχουν τις ίδιες απόψεις μεταξύ τους, χειρίστηκαν τα ίδια εργαλεία στην κριτική τους;
9) Τελικά τι δείχνει ο θόρυβος που συνόδευσε τις δηλώσεις Δημουλά: πολιτική ευαισθησία, ποιητική καλλιέργεια, φασιστικές νοοτροπίες, καθεστωτικές αντιλήψεις, κομπλεξικά σύνδρομα...κοκ. Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί έγιναν.
υγ: φίλε αν αυξηθούν οι ξανθές στα παγκάκια θα μειωθούν οι γριές και τότε θα έχουμε νέες δηλώσεις Δημουλά :)
Δημοσίευση σχολίου