Περπάτησα για χρόνια ανάμεσα στα ψηλά χόρτα
πάνω στο λόφο
Τα χέρια μου χάιδεψαν το λεπτό κορμί τους
Κι όλο προχωρούσα
κι όλο προχωρούσα
κι ήταν
Σαν να περπατούσαν αυτά μέσα μου
Κι όλο προχωρούσαν
κι όλο προχωρούσαν
μέχρι
Που με συνάντησαν εντός μου
ξαπλωμένο
να έχω ξεχαστεί
κοιτάζοντας τα σύννεφα
να βόσκουν σε γαλάζιους ουρανούς και
Να αλλάζουν σχήματα
- "Τι κάνεις εδώ;" μου είπαν
- Ξεχάστηκα. Θέλετε να το πείτε "άρνηση";
Αρνήθηκα λοιπόν να
Αρνήθηκα
Σταμάτησα. Κι έτσι με βρήκατε.
Ήθελα καιρό τώρα να στο πω:
ό,τι βλέπω με βλέπει
ό,τι ακούω με ακούει
ό,τι λέω
Υπάρχει
***
ο πίνακας είναι του Αργεντινού Antonio Berni