ο βιβλιοθηκάριος

Η «μις Νέλλα» τυπώθηκε το 1888. Μέσα στα χρόνια φαίνεται να άλλαξε πολλά χέρια, να στάθηκε σε διαφορετικά ράφια, δίπλα σε διάφορα και διαφορ...

Σήμερα βρήκα το νεκρό στο σπίτι «Ήρθα να δω» μου είπε «Σου 'χω έτοιμο τον καφέ» του απάντησα «βέβαια, θα είναι κρύος τώρα. Σε περίμενα ...

Θα γράψω ένα ποίημα με τον τρόπο του Πιερ: Συνήθως με φοβίζουν οι πωλητές βιβλίων. Σου χαμογελούν ύπουλα κι είναι έτοιμοι πάντα να σου προτε...

Η αρχή αυτού του ποιήματος χάθηκε Νομίζω κάποια ξεστόμισε βαρυσήμαντη δήλωση κι αποχώρησε Ας θεωρήσουμε αυτό που έμεινε ως ένα σπασμένο κερ...

  «... η οποία είχε υποστεί όλη τη φθορά που υφίστανται οι λέξεις όταν τις υιοθετεί το σύστημα. Παραδείγματος χάριν, η λέξη «επανάσταση» για...

  «Αυτό που βαριέμαι δηλαδή, ειλικρινά, βλέποντας τηλεόραση (κάκιστη τηλεόραση) και κινηματογράφο (κάκιστο κινηματογράφο) είναι ο φασισμός τ...

  Φυσάει απόψε, πολύ φυσάει Χορεύουν οι σκιές στους τοίχους Τα δέντρα γδέρνουν τη σιωπή Κι οι κουρτίνες πετούν μέσα στη νύχτα Σαν μάγισσες, ...

«Το ποίημα βέβαια πάντα γεννιέται από μία πληγή (το πρόσωπό της σκοτεινιάζει). Και σαν (βαθιά ανάσα) προσπάθεια (κυρτώνει τους ώμους και μας...

  «Από όλα τα βιβλία μου, τα λεξικά αγαπώ πιο πολύ από όλα. Οτιδήποτε λεξικά. Λεξικά, εγκυκλοπαίδειες, φυτολογικά, εγκυκλοπαίδειες ζώων, ελλ...

  Μία επιβατική αμαξοστοιχία περνάει από το σταθμό Πελοποννήσου κι αρχίζει να ακούγεται ένα μπουζούκι που παίζει. Το πλάνο αλλάζει κι ο Κώστ...

  «Τότε ήρθε στο σπίτι μου και η μέλλουσα γυναίκα μου. Μου άρεσε, την κοίταζα... μετρήθηκα κάποτε κοντά της, είδα πως δεν ήταν τόσο πιο ψηλή...

Η πόλη που γεννήθηκα δεν είναι όμορφη, κι ας είναι όμορφα τα παιδικά μου χρόνια σε αυτήν. Οι κάτοικοί της δεν την αγαπούν, μοιάζει σαν κάποι...

- Ύστερα από 18 χρόνια στην ξενιτιά είναι και πάλι στην Ελλάδα ο Μενέλαος Λουντέμης. Στη Θεσσαλονίκη που τον συναντήσαμε θα του κάνουμε την ...

Η Δέσπω Διαμαντίδου πέθανε το Φεβρουάριο του 2004 - την ίδια χρονολογία έχει ως παραγωγή και το δικό της «Ταξίδι(α) στη μνήμη» (ΕΡΤ). Το ταξ...

«Και πώς να τα ξεμπερδέψω όλα αυτά; Μέσα από τα γαλάζια μάτια του γιου μου και το τραγούδι μου» Η Μαρία Δημητριάδη αναλογίζεται τα 14 χρόνι...

  «... Γεννήθηκα στην Αίγυπτο και επί 21 χρόνια έβλεπα... το κίτρινο... Το φως στα έργα μου στην αρχή ήταν το κίτρινο... υπάρχουν πολλά κίτρ...

  «- οργανωμένος σε κόμμα, ποτέ! Οργανωμένος μαζικά συχνά και για πολλά χρόνια... οργανωμένος έξω απ' το Κόμμα... - τι ρόλο λοιπόν έπαιξ...

  Είναι νομίζω τρία πράγματα που μπορεί κανείς να προσέξει σε αυτό το μικρό απόσπασμα του «Μονογράμματος» (ΕΡΤ) του 1983, το αφιερωμένο από ...

  Οι λέξεις μου λιποτακτούν Φτάνω στη μάχη Αποδεκατισμένος Όχι γιατί κουράστηκαν να πολεμούν Όχι γιατί δεν θέλουν να θυσιαστούν Για το καλό ...

Το ποίημα δεν είναι Προσευχή Δεν ζητάς τις πρεσβείες Δεν υπόσχεσαι κεριά Ούτε αφιερώματα με χαραγμένα χείλη Χαραγμένα μάτια Ή στήθη στου πάθ...

  - Μπορώ να καπνίσω; - Βεβαίως! - Ευχαριστώ! Η συνέντευξη δίνεται στον Άρη Σκιαδόπουλο και στο «Νυχτερινό επισκέπτη» (ΕΡΤ) το 1996. Μοιάζει...

  1985. Στο «Ζωντανό Μουσείο», την εκπομπή της Βεατρίκης Σπηλιάδη στην ΕΡΤ, ο Νίκος Χουλιαράς καταθέτει τα αισθητικά στοιχεία που σημάδεψαν ...

  Ο Σαχτούρης πέθανε ένα χρόνο μετά από αυτή την εκπομπή (Παρασκήνιο, 2004). Στα τελευταία πλάνα απαντά με δυσθυμία, δηλώνει κουρασμένος, δέ...

  - Ο έρωτας τι ρόλο έπαιξε στη ζωή σου; - Αχ.... αχ... Μελίνα Μερκούρη (1920-1994). Απαντώντας στο δημοσιογράφο Γιώργο Δουατζή σε εκπομπή τ...

  «Εκεί λοιπόν, στο κέντρο αυτού του τυφώνα, γεννιέται ένα παιδί - όπως χιλιάδες παιδιά που διοχετεύθηκαν μες στη ζωή, που εν πάσει περιπτώσ...

  Ο ποιητής πίνει νερό Δεν διψά Πίνει νερό Δεν χορταίνει Πίνει νερό Δεν πίνει νερό Ο ποιητής είναι η πολυσημία του ποιήματος Το υπόλοιπο είν...

  Με χτυπούσε η βροχή σαν τις λέξεις Κι ήθελα να σου πω Δεν βρέχει, δεν είναι νερό Κάθε σταγόνα είναι το μαχαίρι στο χέρι Που με καρφώνει Το...

  Ένα απλωμένο σάβανο πάνω σ' ετούτη την άνοιξη, και σε αυτή την άνοιξη - με τον τρόπο του Άρη Μαραγκόπουλου. Κι εμείς ανεβαίνουμε στην ...

Ένα σοκολατάκι στο τραπέζι Με ένα φουντούκι στην καρδιά του Το κοιτώ Σοκολατάκι Γιώργο μου; Ακούω μια φωνή πολλά χρόνια σιωπηλή ολότελα πεθα...

Νομίζω πως η ποίηση είναι οιωνοσκόπηση. Θέλω να πω δηλαδή πως είναι ο τρόπος καταρχάς να βλέπεις τα μη ορατά κι ύστερα να τα ερμηνεύεις προτ...

Με πήρε ο δρόμος μακριά Πηγαίνοντας άφησα πίσω Τα ρούχα και τη γύμνια μου ακόμη Τις σκέψεις και τα ποιήματά μου Τα παιδιά μου Τις λέξεις Ως ...

Οι μόνοι που παίζουν ένα ρόλο στο θέατρο είναι οι θεατές. Όλοι οι άλλοι είναι απλά η αληθινή, πραγματική ζωή. Με τους έρωτες, τους φόνους κα...

Κάθομαι στη σιωπή Δίπλα της - την ακούω που χωνεύει τα ποιήματα τα κλάματα τις ενοχές τις ηδονές «Να σου πω;», της λέω «Οι ναυτικοί ζούνε στ...

  Γράφω ένα ποίημα Για να φορέσω ένα καπέλο στο κεφάλι μου - αδιάφορο αν είναι μέρα ή νύχτα αν έχει ήλιο ή βρέχει Γράφω ένα ποίημα Γιατί το ...

Ένας άνθρωπος έγραψε κάποτε ένα ποίημα Του άρεσε τόσο πολύ, που αποφάσισε να το κάνει σπίτι του. Όταν όμως μπήκε, πρόσεξε πως δεν υπήρχε παρ...

Τις νύχτες το φως Της Μπαίνει στο δωμάτιό μου Κι όταν το πρωί Η λάμπα του δρόμου σβήνει Μένω μόνος Κρυμμένος στους θορύβους των σπασμένων πο...

Ένας άνθρωπος δεν μίλησε ποτέ - και πράγματι δεν έμαθε ποτέ κανείς τους λόγους της σιωπής του, κανείς δεν άκουσε το τραγούδι του (σαν να μην...