Με χτυπούσε η βροχή σαν τις λέξεις Κι ήθελα να σου πω Δεν βρέχει, δεν είναι νερό Κάθε σταγόνα είναι το μαχαίρι στο χέρι Που με καρφώνει Το αίμα μου πλημμυρίζει τους δρόμους Κι οι άνθρωποι κρύβονται στα σπίτια τους Μην λερωθούν
Γιατί το αίμα δεν βγαίνει εύκολα από τις συνειδήσεις.