Ένας στρατός βιβλία

- Προσοχή!
Το να αναφέρεσαι σε βιβλιοθήκες στον ελληνικό στρατό είναι σαν να μιλάς για καμήλες στους πάγους της Αρκτικής. Ή κάπως έτσι, αφού η χώρα μου είναι πάντα η επιβεβαίωση των εξαιρέσεων. Θα ήταν εξάλλου τελείως άτοπο ν' αναζητάς κάτι τέτοιο, όταν δεν το βρίσκεις ως καθεστώς σε άλλους, πιο ευδόκιμους χώρους εκπαίδευσης, διοίκησης ή πολιτισμού. Ακόμη και εκπρόσωπος του "επιστημονικού" σωματείου των βιβλιοθηκονόμων (ΕΕΒΕΠ) είχε υποστηρίξει πριν από 4 χρόνια σε ημερίδα για τις σχολικές βιβλιοθήκες, ότι ο ρόλος των βιβλιοθηκονόμων σ' αυτές θα μπορούσε να είναι "συντονιστικός" και ότι δεν είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία τους! Σχεδόν ποτέ δεν διεκδίκησε πεισματικά αυτός ο χώρος το δικαίωμα και την υποχρέωσή του να προσφέρει τις υπηρεσίες του μέσα από ένα πλήρες δίκτυο βιβλιοθηκών στους χώρους της κοινωνικής μας δράσης. Ας είναι.

Ένας τέτοιος χώρος παρόλα αυτά θα μπορούσε να είναι το δίκτυο των στρατοπέδων ιδιαίτερα δε της παραμεθορίου και των νησιών. Οι βιβλιοθήκες εκεί θα είχαν αυξημένο ρόλο, όχι μόνο στην ψυχαγωγία των στρατευμένων και των στρατιωτικών, αλλά θα μπορούσε να υποστηρίξει ακόμη και αυτή την υποτιθέμενη στρατιωτική τους εκπαίδευση. Αντίστροφα τόσο το κόστος δημιουργίας αλλά και συντήρησης θα ήταν σαφώς μειωμένο για τους γνωστούς λόγους...

Στρατιωτικές βιβλιοθήκες - ο θεός να τις κάνει - υπάρχουν σε στρατιωτικές σχολές, νομίζω και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Υπάρχουν δε και σε κάποια κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων, αλλά και κάποιες εθνοπατριωτικές συλλογές σε διάφορες μονάδες. Η καλλιέργεια του πνεύματος και των ιδεών δεν νομίζω βέβαια πως συναντήθηκε ποτέ με το στρατιωτικό κατεστημένο, αλλά αυτός ο νεκρός χρόνος θητείας, έμμισθης ή υποχρεωτικής, σίγουρα θα χωρούσε μια τέτοια προσφορά.

Ημιανάπαυση!

Πριν από χρόνια το Κέντρο που "παρουσιάστηκα" διέθετε μια μεγάλη βιβλιοθήκη. Το γεγονός με εντυπωσίασε τόσο, ώστε παρά την ψυχολογία του ιχθύος... να ζητήσω να προσφέρω κάτι από τις γνώσεις μου για τη λειτουργία και τον εμπλουτισμό της. Η πρότασή μου έτυχε ευήκοον ους από τον αρμόδιο ταγματάρχη. Κλήθηκα να αγοράσω με 100.000 δρχ. (τότε) όσο περισσότερα βιβλία μπορούσα (θα έπαιρνα και "διήμερη" για να πάω να τα πάρω). Πριν φύγω μου επισημάνθηκε χαρακτηριστικά:

"- ξέρεις Κατσαμάκη παιδί μου... θα πρέπει να είσαι προσεκτικός...

- μάλιστα

- καταλαβαίνεις...

- ...

- τα βιβλία που θα διαλέξεις θα πρέπει... δεν θα πρέπει να είναι...

- μάλιστα;

- ... ξέρεις... [η φωνή χαμηλώνει]... κομμουνιστικά..."

Δεν θα είχα σκεφτεί κάτι τέτοιο, όμως ο κίνδυνος με ενέπνευσε. Πήγα στην Εστία, διάλεξα ελληνική και ξένη λογοτεχνία και έφυγα με τις σακκούλες φορτωμένες βιβλία για εμάς τα ψάρια. Με αμφότερους ευχαριστημένους τα βιβλία βρήκαν τη θέση τους στη βιβλιοθήκη. Στο "Ν" υπήρχαν κάποια βιβλία του Αζίζ Νεσίν, στο "Χ" του Ναζίμ Χικμέτ, στο "Π" του Ορχάν Παμούκ, στο "Κ" του Γιασάρ Κεμάλ! Ίσως να μην ήμουν και πολύ καλό παιδί ή να πρόδωσα την εμπιστοσύνη του αξιωματικού. Όμως δεν μπορώ να μην χαμογελάσω στην ιδέα παρουσίας Τούρκων, αριστερών και μη, συγγραφέων σε μια βιβλιοθήκη ελληνικού στρατοπέδου. Ίσως κάποιος "πηγμένος" ψάρακλας να χαμογελάσει το ίδιο αν μπει ποτέ εκεί και τα βρει.

Ανάπαυση!