Η βιβλιοθήκη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Σε μια χώρα που λέει πως "ο πολιτισμός είναι η βαρειά βιομηχανία της", φυσικά και θα ήταν αναμενόμενο το αρμόδιο υπουργείο να διαθέτει κεντρική υπηρεσία βιβλιοθήκης, που θα το συνδράμει με πληροφορίες σε όλο αυτό το σύνθετο και μεγάλο έργο που καλείται να κάνει. Το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού βέβαια και δεν έχει βιβλιοθήκη, ακολουθώντας το παράδειγμα του Υπουργείου Παιδείας.

Τα χρόνια που έχουν περάσει έχει αρχίσει να γίνεται ευρέως αποδεκτό ότι οι βιβλιοθήκες δεν είναι μόνο "κουλτούρα", αλλά και οργάνωση της πληροφορίας. Καθώς η πληροφορία (πρωτογενής και δευτερογενής) όλο και σαφέστερα είναι χρήμα, θα ήταν λογικό μεγάλοι οργανισμοί του δημοσίου να έχουν αναπτύξει τέτοιους οργανισμούς προς όφελος της τεκμηρίωσης του έργου που καλούνται να προσφέρουν.

Η μη ύπαρξη βιβλιοθήκης στο Υπουργείο Πολιτισμού δικαιολογεί και τη λογική που το Υπουργείο διαθέτει στην αντιμετώπιση εποπτευόμενων οργανισμών, όπως το ΕΚΕΒΙ. Εξάλλου το βιβλίο δεν παίζει... μπάλα...

Θα επαναφέρω το ερώτημα: είναι δυνατό να αντιλαμβάνεται ένα υπουργείο τη σημασία και το ρόλο των βιβλιοθηκών, όταν το ίδιο δεν υποστηρίζει τη λειτουργία βιβλιοθήκης στην κεντρική του υπηρεσία;

Η Βιβλιοθήκη του Υπουργείου Εσωτερικών

Ένα δεύτερο υπουργείο στη σειρά αυτών που αποφασίζουν για την πολιτική των βιβλιοθηκών στη χώρα μας, κυρίως δε για τη στελέχωσή τους με ειδικευμένο μόνιμο προσωπικό, είναι το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Θα ήταν αναμενόμενο σε ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό για τη δημόσια διοίκηση υπουργείο να υπάρχει μεγάλη και ειδικευμένη βιβλιοθήκη που να λειτουγεί με όλες εκείνες τις σύγχρονες αρχές που εξασφαλίζουν τη λειτουργία μιας τέτοιας σημαντικής υπηρεσίας διαχείρισης της πληροφορίας.
Η ιστοσελίδα του Υπουργείου έχει ωστόσο πολύ φτωχή αναφορά στη βιβλιοθήκη:

Η φτωχή αυτή αναφορά προδιαθέτει βέβαια για τη σημασία που δίνει το Υπουργείο. Δεν υπάρχει online κατάλογος του υλικού, οι πληροφορίες έχουν να επικαιροποιηθούν εδώ και δύο χρόνια, ενώ και στους "στόχους και ρόλους" που περιγράφονται διαφαίνεται υπερβολική αισιοδοξία στη Γενική Διευθύντρια (της βιβλιοθήκης;) κα Μαίρη Κοτρωνιά, αναντίστοιχη στην εικόνα που η ίδια άθελά της δίνει. Έτσι μαθαίνουμε ότι στα 46 χρόνια λειτουργίας της η βιβλιοθήκη έχει καταφέρει να συγκεντρώσει τον... καταπληκτικό αριθμό των 15.000 περίπου τόμων. Αν σκεφτούμε ότι στα 326 περίπου τεκμήρια που μπαίνουν κάθε χρόνο στη βιβλιοθήκη, περιλαμβάνονται φυλλάδια, εφημερίδες, ΦΕΚ, αποφάσεις ΣτΕ, προγράμματα και εκδόσεις του Υπουργείου και των υπηρεσιών του (και αυτά προσμετρούνται στον αριθμό των τόμων) καταλαβαίνουμε τον προϋπολογισμό και το ρόλο που το ίδιο το Υπουργείο δίνει στη Βιβλιοθήκη του.
Στους στόχους που δίνονται τα πράγματα βέβαια είναι πλούσια και όμορφα. Για όσα λοιπόν ΘΑ γίνουν δεν θα κάνω περιγραφή, καθώς ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι νομίζει για το μέλλον...
Η ερώτηση λοιπόν επαναλαμβάνεται: είναι δυνατό να αντιλαμβάνεται ένα υπουργείο τη σημασία και το ρόλο των βιβλιοθηκών, όταν το ίδιο δεν υποστηρίζει τη λειτουργία βιβλιοθήκης στην κεντρική του υπηρεσία;

Η Βιβλιοθήκη του Υπουργείου Παιδείας

Το Υπουργείο Παιδείας είναι τυπικά υπεύθυνο για το μεγαλύτερο μέρος των βιβλιοθηκών της χώρας μας, δηλαδή για την χάραξη της πολιτικής βιβλιοθηκών και την εφαρμογή της με στόχο την ανάπτυξή τους. Θα ήταν οπουδήποτε αλλού αυτονόητο ότι το αρμόδιο υπουργείο για τις βιβλιοθήκες διαθέτει το ίδιο μία για τις δικές του ανάγκες. Αυτή η συλλογιστική είναι βέβαια λίγο προβοκατόρικη, οπότε ας πούμε πως ένας μεγάλος οργανισμός που παράγει σημαντικό έργο, όπως είναι ένα υπουργείο, είναι αυτονόητο να διαθέτει υπηρεσία που συγκεντρώνει, οργανώνει και διαθέτει τη δευτερογενή πληροφόρηση, εξασφαλίζοντας την καλύτερη δυνατή τεκμηρίωση των αποφάσεων που λαμβάνονται.

Το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας δεν έχει βιβλιοθήκη. Κάτι λέγεται πως θα γίνει, καιρό τώρα, αλλά χωρίς να είναι γνωστό ούτε το περιεχόμενό της, ούτε το πότε θα λειτουργήσει. Είναι επομένως δυνατό να αντιλαμβάνεται ένα υπουργείο τη σημασία και το ρόλο των βιβλιοθηκών, όταν το ίδιο δεν αποφασίζει τη λειτουργία βιβλιοθήκης στην κεντρική του υπηρεσία;

Ένα τριαντάφυλλο για την Παγκόσμια ημέρα του βιβλίου

Πολύ μου αρέσει που γιορτάζω σήμερα και ως Γιώργος και ως βιβλιοθηκονόμος, ή ορθότερα ως άνθρωπος του βιβλίου. Πολλοί συγγραφείς γεννήθηκαν ή πέθαναν σήμερα, όπως ο Θερβάντες ή ο Σαίξπηρ. Το πιο σημαντικό αυτή τη μέρα είναι η παγκόσμια γιορτή του βιβλίου, ίσως της πιο σημαντικής κιβωτού του ανθρώπινου πολιτισμού και της ψυχής, της αγωνίας, της ελπίδας και του πόνου της ανθρώπινης σκέψης.

Σταν Καταλονία υπήρχε ένα έθιμο της ημέρας του Αγίου Γεωργίου: Για κάθε βιβλίο που πωλούνταν εκείνη την ημέρα δινόταν δώρο και ένα τριαντάφυλλο.

Σας το χαρίζω. Με την υπενθύμιση πως ακόμη και αν το τριαντάφυλλο μαραίνεται, η λέξη και η ιδέα του παραμένουν αιώνιες, όπως και το βιβλίο.

Ο πονηρός πολιτευτής και οι χαμένες ευκαιρίες

Την προηγούμενη εβδομάδα στο πλαίσιο της δράσης μας για το θέμα των συμβασιούχων και της χρηματοδότησης των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών ζητήθηκε από γραφείο κορυφαίας βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, σχετικής με θέματα παιδείας, ενημέρωση για τη συνάντηση του Συλλόγου μας με τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας. Έκρινα πως αυτή την ενημέρωση έπρεπε να την κάνω, όπως και τελικά έγινε.
Κλείνοντας την επικοινωνία ο υπεύθυνος του Γραφείου με ρώτησε δήθεν τυχαία τι σχεδιασμός γνωρίζουμε να υπάρχει τα τελευταία... 5 χρόνια ας πούμε για τις βιβλιοθήκες. Θεωρώντας κουτοπόνηρη την ερώτηση του απάντησα, νομίζω, κατάλληλα: ο ίδιος που υπήρχε και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Στη σιωπή του συνέχισα λέγοντας πως αφού με πολλά εγκαίνια και διαφήμιση οι τελευταίες κυβερνήσεις εμφάνιζαν με "ξένα χρήματα" έργο στο χώρο των βιβλιοθηκών, όταν ερχόταν και έρχεται η στιγμή το ίδιο το κράτος να συνεχίσει ό,τι δημιουργήθηκε, το άφηναν και το αφήνουν να καταρρεύσει. Ο λαλίστατος πολιτικάντης συνέχισε τη σιωπή του όταν νηφάλια πάντα του θύμισα τι έκανε ο Πέτρος Ευθυμίου (κυρίως) στις σχολικές βιβλιοθήκες.


Όταν το τηλεφώνημα τελείωσε, αναλογιζόμενος την κοντόφθαλμη και μικροπολιτική λογική των κομμάτων εξουσίας που είναι αποδέκτες αιτημάτων, θυμήθηκα άλλο ένα άγνωστο σκάνδαλο στο χώρο μας. Ήταν το 1999-2001 όταν ο Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτησης (ΟΕΕΚ) αποφάσισε και υλοποίησε ένα έργο συγκρότησης και εμπλουτισμού 56 βιβλιοθηκών σε δημόσια ΙΕΚ της χώρας. Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από το Β΄ΚΠΣ, ήταν ανάλογο του προγράμματος σχολικών βιβλιοθηκών, και ξόδεψε αρκετά εκατομμύρια δραχμές για τη διαμόρφωση των χώρων και τη συγκρότηση των συλλογών (με περίεργα κριτήρια στην επιλογή και την ποσότητα των τίτλων).

Όταν το έργο ολοκληρώθηκε χάρις στην κοπιώδη εργασία ομάδας βιβλιοθηκονόμων και εγκαινιάσθηκε (με τηλεοπτική κάλυψη), άρχισε να καταρρέει. Αποσπασμένοι καθηγητές των ΙΕΚ εκπαιδεύτηκαν σε ολιγόωρα σεμινάρια βιβλιοθηκονομίας και "ανέλαβαν" τη λειτουργία των βιβλιοθηκών. Οι καινούριοι αποσπασμένοι την επόμενη χρονιά δεν εκαπιδεύτηκαν, οι βιβλιοθήκες άρχισαν να κλείνουν, το υλικό και ο εξοπλισμός συλήθηκε. Δεν ξέρω σήμερα αν έχει μείνει κάτι από όλο αυτό. Ξέρω όμως πως η διαφήμιση ενός τέτοιου έργου μας κόστισε ακριβά, καθώς η αλήθεια είναι πως δεν πρόλαβε να λειτουργήσει ο θεσμός.


Δεν ξέρω με τι χρήματα θα κάνουν διαφήμιση η παρούσα και η επόμενη κυβέρνηση, γιατί πολύ φοβάμαι ότι ούτε έργα θα μπορούν χωρίς τα χρήματα που τόσο άφρονα ξόδεψαν όλα αυτά τα χρόνια. Και χωρίς διαφήμιση κυβερνήσεις στην Ελλάδα δεν γίνονται...

Αθέατο ημερολόγιο

Ο Απρίλιος μέσα μου έχει 30 ημέρες επί 35 χρόνια τουλάχιστον και ίσως χιλιάδες περισσότερα. Είναι ίσως ο μήνας που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο στη ζωή μου πιο πολύ από κάθε άλλον. Ο μήνας της αλλεργίας και των νεκρών, που θα μπορούσε να διαρκεί μονάχα μια εβδομάδα.

Ο Απρίλης θα μπορούσε να είναι η Μεγάλη Παρασκευή ή καμπάνα που χτυπά πένθιμα ή ανθός λεμονιάς. Θα μπορούσε επίσης να είναι ποιήμα του Ελύτη ή του Καρούζου.

Εντέλει ο Απρίλης είναι οι νεκροί και οι ζωντανοί που ετοιμάζουμε το μεγάλο φαγοπότι της ΕπΑνάστασης

Προσωπική χρήση

Σε μία επιστολή του για εντελώς προσωπική (του;) χρήση ο Τάσος Λειβαδίτης γράφει πως η καταστροφή είναι λιγότερο πολυέξοδη από την αναμονή της.

Σε μία επιστολή της για εντελώς προσωπική μου χρήση η Κική Δημουλά γράφει πως πρέπει να χαϊδέψω λίγο κάποια -σχεδόν- έτοιμα πεζά κείμενα.

Και εκεί που ξοδεύεις τόση οργή πρέπει να βρεις σε κάποια κωλότσεπη τσαλακωμένη λίγη τρυφερότητα για μια τέτοια χρήση. Για το όνειρο...

Οι συμβασιούχοι των Ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών την Πέμπτη στο ΥΠΕΠΘ

Αναπαράγω το δελτίο τύπου του Συλλόγου Συμβασιούχων Εργαζόμενων στις Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες:

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες έχουν προγραμματίσει στις 9 Απριλίου 2009 (12.00 μ.μ.) συνάντηση με τη Γ.Γ του ΥΠΕΠΘ με παράλληλη παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο.

Η κρίση χτυπά και τις Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες.

Οι Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες στην Ελλάδα (βιβλιοθήκες των ΑΕΙ & ΤΕΙ, καθώς και αυτές της Ακαδημίας Αθηνών, της ΑΣΠΑΙΤΕ και η Εθνική Βιβλιοθήκη), στο διάστημα 1996 – 2008 έλαβαν χρηματοδότηση από δύο προγράμματα ΕΠΕΑΕΚ στο πλαίσιο του 2ου και 3ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ). Η χρηματοδότηση αυτή βοήθησε πρωτίστως στην ανάπτυξη νέων υπηρεσιών, στον εμπλουτισμό του υλικού (έντυπο, ηλεκτρονικό, οπτικοακουστικό), αλλά και στην αναβάθμιση του ρόλου των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες ανέλαβαν δράσεις ως προς τη βελτίωση και περαιτέρω ανάπτυξη των παρεχόμενων υπηρεσιών τους, σύμφωνα με τις τρέχουσες τάσεις και εξελίξεις της ψηφιακής εποχής που διανύουμε. Ενδεικτικά αναφέρονται: i)ακαδημαϊκά καταθετήρια, ii)δίκτυο δια-δανεισμού iii)ανάπτυξη εφαρμογών για εξυπηρέτηση χρηστών- ΑΜΕΑ iv)εφαρμογή προτύπων ISO στη παροχή υπηρεσιών. Επιπλέον, τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας εκπαιδεύτηκαν ως προς στη χρήση ψηφιακών πηγών πληροφόρησης και υπηρεσιών (ψηφιακά περιοδικά, βάσεις δεδομένων εικόνων & πλήρους κειμένου κ.ά.).
Παράλληλα, η κοινοτική χρηματοδότηση μέσω των ΚΠΣ, προσέφερε εργασία σε εκατοντάδες πτυχιούχους (συμβασιούχοι εργασίας ή έργου), οι οποίοι, είτε από κοινού με το μόνιμο προσωπικό των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών είτε μεμονωμένα, συμμετείχαν και προώθησαν τις καινοτόμες δράσεις των ακαδημαϊκών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Η λήξη του Τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης παράλληλα με το χαρακτηρισμό ως μη επιλέξιμων των δαπανών των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών για την ένταξη στο Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ 2007-2013), σηματοδοτεί την αδυναμία συνέχισης των καινοτόμων δράσεων καθώς και την απόλυση στις 31-05-2009 των 380 συμβασιούχων οι οποίοι εργάζονται σ’ αυτές. Η απόφαση του ΥΠΕΠΘ για τον αποκλεισμό των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών από το ΕΣΠΑ 2006-2013, ουσιαστικά απαξιώνει την πολυετή προσφορά των συμβασιούχων εργαζομένων (βιβλιοθηκονόμοι, πληροφορικοί, οικονομολόγοι κ.ά.), οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν ανθρώπινο δυναμικό υψηλής εκπαίδευσης και εργασιακής εξειδίκευσης, ενώ αριθμητικά αντιστοιχούν –κατά προσέγγιση- στο 50% του συνόλου των εργαζομένων.
Κατά συνέπεια, οι ήδη παρεχόμενες υπηρεσίες είναι καταδικασμένες να υποβαθμιστούν, ενώ οι καινοτόμες δράσεις ουσιαστικά ακυρώνονται καθώς οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες θα αναγκαστούν να επιστρέψουν στο θλιβερό παρελθόν της έλλειψης υποδομών, ειδικευμένου προσωπικού, ελλιπούς ωραρίου λειτουργίας και ανυπαρξίας ηλεκτρονικών υπηρεσιών.
Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες δραστηριοποιήθηκαν άμεσα από το Μάιο του 2008 ως προς τη δημοσιοποίηση των προβλημάτων που θα επιφέρει η διακοπή της χρηματοδότησης των παραπάνω δράσεων. Συστάθηκαν ομάδες εργασίας με αντικείμενο την ενημέρωση των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων, Διευθυντών των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, Συνδέσμου Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών (ΣΕΑΒ), μελών ΔΕΠ, Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων της Πληροφόρησης (ΕΕΒΕΠ), μελών της ευρύτερης ακαδημαϊκής κοινότητας και εκπροσώπους των ΜΜΕ.
Σε ανταπόκριση των δίκαιων αιτημάτων, κατατέθηκαν 23 συνολικά ερωτήσεις τόσο στο Εθνικό Κοινοβούλιο, όσο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.Αναλυτικότερα, αναφέρουμε τους βουλευτές:- Βουλή των Ελλήνων : Μ. Μπόλαρης 21/3/2008 (ΠΑΣΟΚ), Γ. Δραγασάκης, Π. Κοροβέσης 31/3/2008 (ΣΥΡΙΖΑ), Μ. Ανδρουλάκης 3/4/2008 (ΠΑΣΟΚ), Χ. Καστανίδης 11/4/2008 (ΠΑΣΟΚ), Φ. Σαχινίδης, Θ. Πάγκαλος 6/5/2008 (ΠΑΣΟΚ), Κ. Αβαλιώτης 7/5/2008, Ε. Μελά, Κ. Αλυσανδράκης, Γ. Ζιώγας, Κ. Καζάκος, Λ.Κανέλλη, Γ. Πρωτούλης 16/5/2008 (ΚΚΕ), Γ. Σκουλάς 22/5/200/ (ΠΑΣΟΚ), Χ. Χάιδος 29/5/2008 (ΠΑΣΟΚ), Μ. Σκουλάκης 29/5/2008 (ΠΑΣΟΚ), Γ. Δραγασάκης, Π. Κοροβέσης, Τ. Κουράκης 31/5/2008 (ΣΥΡΙΖΑ), Σ. Μερεντίτη 12/6/2008 (ΠΑΣΟΚ), Γ. Μαγκριώτης 13/6/2008 (ΠΑΣΟΚ), Α. Κακλαμάνης 17/6/2008 (ΠΑΣΟΚ), Σ. Κουτμερίδης 25/6/2008 (ΠΑΣΟΚ), Δ. Παπαδημούλης 2/7/2008 (ΣΥΡΙΖΑ), Β. Κεκέρογλου 14/7/2008 (ΠΑΣΟΚ), Γ. Σκουλάς 23/9/2008 (ΠΑΣΟΚ), Ν. Αλευράς 29/9/2008 (ΠΑΣΟΚ), Ε. Μελά, Κ. Καζάκος, Λ. Κανέλλη, Γ. Πρωτούλης, Γ. Γκιώκας, Δ. Μανωλάκου 24/10/2008 (ΚΚΕ), Α. Διαμαντοπούλου, Μ. Παντούλας, Θ. Δραγώνα, Δ. Βαρβαρίγος, Χ. Αηδόνης, Ν. Αλευράς, Μ. Αποστολάκη, Μ. Δαμανάκη, Π. Ευθυμίου, Κ. Καρτάλης, Γ. Λιάνης, Δ. Λιντζέρης, Μ. Μπόλαρης, Ι. Ραγκούσης, Σ. Ράπτη, Σ. Σακοράφα, Β. Τόγιας 23/2/2009 (ΠΑΣΟΚ), Σπ.-Α. Γεωργιάδης, Αθ. Πλεύρης 20/3/2009 (ΛΑΟΣ)- Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο : Δημήτρης Παπαδημούλης 2-7-2008 (ΣΥΡΙΖΑ)
Παράλληλα, με πρωτοβουλία του ΣΕΑΒ, αναρτήθηκαν σε όλες τις ιστοσελίδες των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών κείμενα και ψηφίσματα για την ενημέρωση της ευρύτερης ακαδημαϊκής κοινότητας. Η Μονάδα Ολικής Ποιότητας Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών προχώρησε σε επίσημη καταμέτρηση των συμβασιούχων στις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες.
Οι πρυτανικές αρχές των Πανεπιστημίων Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης, Πατρών, ,Αιγαίου, Πολυτεχνείου Κρήτης και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών προχώρησαν σε ανακοινώσεις και υπομνήματα προς το ΥΠΕΠΘ.
Οι Διευθυντές και Επιστημονικοί Υπεύθυνοι των Βιβλιοθηκών, με κύριους εκφραστές τους Γιώργο Ζάχο (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Ντίνα Κακκάλη (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Νίκη Ζαχιώτη (Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), δραστηριοποιήθηκαν ως προς την ένταξη των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών σε προγράμματα του ΕΣΠΑ 2007-2013.
Οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι μόνιμοι, αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) και συμβασιούχοι εργαζόμενοι στις βιβλιοθήκες, ενέτειναν την αντίδρασή τους συμμετέχοντας σε στάσεις και απεργίες, συμβολικές καταλήψεις βιβλιοθηκών, συνεντεύξεις τύπου και πορείες.
Παράλληλα, υπήρξε δημοσιοποίηση του θέματος μέσω διαδικτύου και κόμβων όπως το (http://symvasiouxoi-lib.blogspot.com/).
Παρά τις δράσεις που αναπτύχθηκαν για τα δίκαια και αυτονόητα αιτήματά των εργαζομένων για βιώσιμες και καινοτόμες ελληνικές ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες με εξειδικευμένο προσωπικό, το ΥΠΕΠΘ 10 μήνες μετά δεν έχει δεσμευτεί ούτε για την συνέχιση της χρηματοδότησης των βιβλιοθηκών, ούτε για την παραμονή των συμβασιούχων που εργάζονται σε αυτές.
Οι συμβασιούχοι εργασίας και έργου οδηγούνται αναγκαστικά στην ανεργία, καθώς δεν προβλέπεται ούτε η συνέχιση της χρηματοδότησης, ούτε η μετατροπή των συμβάσεων τους σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, εφόσον αποδεδειγμένα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ιδρυμάτων στα οποία εργάζονται.
Στο ιστολόγιό μας θα βρείτε όλα τα σχετικά έγγραφα, αρχείο ερωτήσεων βουλευτών και υπομνημάτων που κατατεθήκαν κατά το διάστημα των τελευταίων 10 μηνών (Μάιος 2008 – Μάρτιος 2009), την αρθρογραφία σε ιστοσελίδες, ιστολόγια και τύπο για το θέμα, προκειμένου για την λεπτομερέστερη ενημέρωση σας.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να ζητήσουμε και τη δική σας συμπαράσταση στο αγώνα μας, για περαιτέρω δημοσιοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας.Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας.

Μετά τιμής

Ομάδα Τύπου

Σύλλογος Συμβασιούχων Εργαζόμενων στις Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες