Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

«Μπαμπά αυτός έχει πεθάνει;» (Μέρος πρώτο)

Ο Διονύσης (Σαββόπουλος) ετοιμάζει τον προσεχή Δεκέμβρη μαζί με πολλούς άλλους (Στέλιο Ελληνιάδη, Σώτη Τριανταφύλλου, Γιάννη Τσεκλένη, Παύλο Τσίμα) ένα ενδιαφέρον μνημόσυνο της δεκαετίας του ’60. Μιας δεκαετίας-μύθου για την ελληνική και διεθνή κατάσταση. Η δεκαετία αυτή ίσως να μην κράτησε ακριβώς δέκα χρόνια, πιστεύω πως ξεκίνησε γύρω στα μισά του ‘50 και ολοκληρώθηκε με τη μεταπολίτευση. Ήταν λοιπόν μια «δεκαετία» που σηματοδότησε την οικονομική, πολιτική, καλλιτεχνική έξοδο από τα δεινά της δικτατορίας του Μεταξά, τον Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, όπου τα κοινωνικά δεδομένα (οικογένεια, εργασία, ΜΜΕ) και η κουλτούρα σημείωσαν μια έκρηξη αλλαγών και ανατροπών, όπου ο καταναλωτισμός, η αστικοποίηση και η μετανάστευση τώρα περισσότερο από ποτέ μετέβαλαν οριστικά μια κοινωνία παραδοσιακή σε σύγχρονη.

Είναι μια δεκαετία-αναφορά για τους ανθρώπους των μετέπειτα χρόνων, μια δεκαετία που η Ελλάδα φάνηκε να συμβαδίζει με τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο ή να την αφορούν ταυτόχρονα οι αλλαγές και τα φαινόμενα των κοινωνιών του.. Η σχέση αυτή φάνηκε να έχει πλατειά κοινωνική αναφορά, δεν ήταν πια δυτικότροπες ιδιοτροπίες μιας ταξικής ελίτ που κατέτασσαν την Ελλάδα στις δυτικές χώρες.

Είναι σαφώς η έκρηξη δημιουργίας μιας πλειάδας καλλιτεχνών που συγκροτεί ακόμη και σήμερα το μύθο του ’60. Και όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλο τον κόσμο. Σημαντικά γεγονότα ιστορικά, επιστημονικά, πολιτικά και καλλιτεχνικά άλλαξαν γρήγορα και οριστικά τις δυτικές κοινωνίες.

Θα προσπαθήσω στις επόμενες δύο αναρτήσεις να περιγράψω αυτό το κλίμα για την Ελλάδα και τον κόσμο.

Οφείλω πρώτα όμως να εξηγήσω τον τίτλο αυτού του αφιερώματος. Ή όχι; Θα δούμε στο επόμενο ποστ…….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου