Το Κούκινου και η Ουγκάντα του Βορρά

- Μπορείτε να μας δείξετε πώς να χρησιμοποιούν τα αριθμητάρια;
- Εγώ του βάζω επιπλέον ασκήσεις από αυτές που τους βάζετε, αλλά αντιδράει. Μήπως μπορείτε να του πείτε ότι τις βάζετε εσείς, προκειμένου να τις κάνει;
- Αρνούνται να κοιμηθούν στις 21.00. Μήπως μπορείτε να τους πείτε να κοιμούνται νωρίς, γιατί εμάς δεν μας ακούνε;
- Δεν ΜΟΥ έχουν έρθει ακόμη κάποια βιβλία. Πότε θα τα παραλάβω;
- Διαδραστικούς πίνακες δεν έχει ακόμη το σχολείο;
- Μπορείτε να τους πείτε να μην ζωγραφίζουν στο σπίτι; Έχει γεμίσει τους τοίχους ζωγραφιές.
- Είναι αντιπαιδαγωγικό που της δίνω ένα ευρώ για κάθε εργασία που κάνει;
- Γίνεται τα πρωτάκια να προαυλίζονται άλλες ώρες, γιατί φοβούνται τα μεγαλύτερα παιδιά;

Συγκρατήθηκα και άφησα να κατασταλάξουν λίγο οι εντυπώσεις από τις πρώτες μέρες του σχολείου, τους γονείς και τους δασκάλους, το χελωνάκι που χωρίς φόβο και πάθος κάθε πρωί βαδίζει… την πορεία προς τη γνώση….

Οι παραπάνω κουβέντες ειπώθηκαν στην πρώτη «ενημέρωση γονέων»*. Εκεί ακούσαμε από τη δασκάλα, ότι επειδή έχουν αυξηθεί τα «γνωστικά» δεν είναι εφικτό ακόμη να βγει το πρόγραμμα, ότι λείπουν κάποιες ειδικότητες***, καταλάβαμε ότι υπάρχει ένα θεματάκι με τους καθηγητές που μπήκαν στην πρωτοβάθμια («δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις», κάτι μου θυμίζει αυτό… κάτι σχετικό με τις σχολικές βιβλιοθήκες και τους βιβλιοθηκονόμους….). Επίσης χωρίς να βγούμε σοφότεροι σε ό,τι έχει να κάνει με τη λειτουργία και το πρόγραμμα του σχολείου (τι έχει αλλάξει βρε αδερφέ από τότε που εμείς πηγαίναμε στο δημοτικό;) ακούσαμε ότι το παιδί στο σχολείο ακούει και στο σπίτι εμπεδώνει τα νέα πράγματα. Εγώ βέβαια σκέφτηκα κάτι καλύτερο, αλλά δεν το είπα: στο σπίτι να ακούει και στο σχολείο να εμπεδώνει. Τέλος παραδώσαμε και τα σχετικά αναλώσιμα με τα οποία ευτυχώς το δημόσιο σχολείο θα μπορεί να λειτουργεί (χαρτιά, χαρτόνια, κόλλες, πλαστελίνες κτλ) παρέχοντας τη συνταγματικά κατοχυρωμένη δωρεάν παιδεία που είναι δικαίωμα όλων (όσων μπορούν να την πληρώνουν έμμεσα και άμεσα) …

Κατά τα άλλα, οι επιχορηγήσεις για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων έχουν μειωθεί στο 1/3 των περσινών και οι λογαριασμοί ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ δεν έχουν πληρωθεί εδώ και μήνες, ούτε θα πληρωθούν. Τα χρήματα που έχουν δοθεί θα διατεθούν για το πετρέλαιο - χωρίς να είναι βέβαιο αν θα επαρκέσουν, όπως μας ενημέρωσε ο διευθυντής του σχολείου. Εκεί σε λίγο καιρό θα τεθεί το θέμα να πληρώσουμε οι γονείς, οπότε προβλέπω να γίνεται τρελό πανηγύρι… Το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο στο εν λόγω σχολείο, αλλά από ό,τι καταλαβαίνω σε πολλά σχολεία της Αττικής (τουλάχιστον). Δεν θα σας απασχολήσω με το «διευρυμένο ωράριο» και τα «γνωστικά» του που επαναλαμβάνονται στο πρόγραμμα του «ολοήμερου» (σχολείου), το οποίο «ολοήμερο σχολείο» δεν θα ασχολείται πλέον με τη «μελέτη», δηλαδή το διάβασμα των μαθημάτων και τις εργασίες τις επόμενης μέρα για τα παιδιά που το παρακολουθούν, και τα οποία θα διαβάζουν τα μαθήματά τους («εμπέδωση») μετά τις 16.00 το απόγευμα που θα συναντούν τους ταλαίπωρους γονείς τους στο σπίτι κουρασμένα και αυτά, όπως και εκείνοι…..ουφ!

Ο Σύλλογος Γονέων έχει εξαιρετική δραστηριότητα και παρέχει μέσω της εθελοντικής προσφοράς πολλά πράγματα καθώς και με καλύτερους οικονομικούς όρους αρκετές δραστηριότητες (μουσική, σκάκι, θέατρο, χορούς κ.α.) τα Σάββατα στο χώρο του σχολείου.

Ήμουν μάλλον αφελής να περιμένω πως θα δω 24 χρόνια μετά την έξοδό μου από το δημοτικό μία βελτιωμένη και σύγχρονη εκπαίδευση. Ο «δάσκαλος» έχει χάσει αρκετή από την αίγλη του, ο νέος δάσκαλος έχει ωστόσο ενισχύσει την κενοδοξία του – το βλέπουμε και… αλλού αυτό –, νοιώθω πως η νέα ορολογία του σχολείου είναι κενή περιεχομένου, ή τουλάχιστον του ανάλογου. Οι γονείς – ναι έχουν και δικαίωμα ψήφου – έχουν «απολέσει τη σφαίρα» και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αγχώνονται τόσο πολύ να φορτώσουν γνώσεις αντάξιες της σκληρής αγοράς τους μικρούς μπελάδες τους.

Ας είναι. Ας πάμε λοιπόν σε κάτι εύθυμο, έτσι, για να μην αφήσω μία αίσθηση γκρίνιας.

[Ο διάλογος γίνεται στην κουζίνα:]
- Μαμά σήμερα κάναμε αγγλικά
- Ναι;
- Ξέρεις πώς λέμε τη μπανάνα στα αγγλικά;
- Πώς;
- ΜΠΑΝΑΝΑ
-…
- … την πίτσα;
- …;
- ΠΙΤΣΑ. Το μπλε;
- πώς;
- μπλου

- Εγώ: Και δεν μου λες…. Το κόκκινο πώς λέγεται, ξέρεις;
- Εκείνος: …. Εεε… ΚΟΥΚΙΝΟΥ

*Ενημέρωση γονέων: οι γονείς λένε τον πόνο τους, και η δασκάλα τον δικό της
** Γνωστικά: οι παλιοί θα τα θυμούνται ως «μαθήματα». Επίθετο που συμπεριφέρεται ως ουσιαστικό…
*** Ειδικότητες ή εκπαιδευτικοί λέγονται σήμερα οι δάσκαλοι και οι καθηγητές

********************
Συμπληρώνεται σήμερα ένας χρόνος από όταν η παρούσα κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία. Είχε υποσχεθεί πως με τα λεφτά «που υπάρχουν» θα φτιάξει μία καινούρια παιδεία μετατρέποντας την Ελλάδα σε «Δανία του Νότου». Φαίνεται πως για να γίνουμε «Δανία του Νότου» πρέπει πρώτα να μετατραπούμε σε Ουγκάντα του Βορρά;