Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Στην πίσω όψη μιας απόδειξης

Μην με κοιτάτε
σιωπηλός που είμαι
είναι που προσπαθώ
χρόνια τώρα
να ησυχάσω τις φωνές
που θορυβούν μες στο κεφάλι μου
και δεν αφήνουν να ακουστεί
η φωνή μου

*******
το ποίημα γράφτηκε στην πίσω όψη μιας απόδειξης χθες το βράδυ - μέσα σε ένα τρόλεϋ πηγαίνοντας για την πορεία αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας. Το τρόλεϋ ήταν γεμάτο μετανάστες. Μπροστά στο Μέγαρο "Υπατία" κατέβηκα μόνο εγώ. Θέλω να πω.. είναι η εποχή των ποιημάτων τώρα - ανθίζουν...
στις

9 σχόλια:

  1. Ανώνυμος5 Μαρτίου 2011 στις 3:32 μ.μ.

    λοιπόν θα ξέρεις πως τα πιο όμορφα λουλούδια ανθίζουν σε τέτοιο έδαφος χάρτινο αποδείξεις εισητήρια χαρτοπετσέτες. Εξάλλου ο κύρ Τάσος ο Λειβαδίτης έγραψε τους ωραιότερους στίχους του σε πακέτα τσιγάρα στις εποχές μας...

    Εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για ένα καινούριο κόσμο εκεί θα σε περιμένω.

    Η δημιουργία του κόσμου δεν τελείωσε ακόμα την αποτελειώνουν κάθε μέρα οι εργάτες κι οι ποιητές.

    Τ.Λ.

    Με εκτίμιση
    φεγγαρένια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος5 Μαρτίου 2011 στις 4:08 μ.μ.

    Μην με μαλώνεις
    μακρυά που είμαι
    το ίδιο σιωπηλός κι εγώ
    το ίδιο σιωπηλοί όλοι μας
    κι ας μας ματώνει τα αυτιά
    και την καρδιά
    ο μέσα μας θόρυβος.
    Μη φοβάσαι όμως,
    όταν ξεσπάσει η κραυγή
    θα γίνουμε και πάλι μωρά
    μπλαβιασμένα στη θερμοκοιτίδα
    ενός καινούργιου κόσμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σταυρούλα5 Μαρτίου 2011 στις 4:22 μ.μ.

    Είναι όντως. :D

    Εύχομαι ποτέ να μην το καταφέρεις (να σωπάσουν οι φωνές) ! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργος Κατσαμάκης7 Μαρτίου 2011 στις 10:04 μ.μ.

    Ναι το ξέρω... φεγγαρένια...
    Με τέτοιο χιονιά λέω να σου σερβίρω έα ποτηράκι ρακί να ζεστάνω τα μέσα σου. Κάτσε να πιεις, θα βάλω και λίγο Λειβαδίτη που έφερες. Καλως ήρθες στο κονάκι.

    Silent - ενώ ξέρω πως απλά αλλάζει η απόσταση, μου λείπεις λίγο. Με πιάνεις αδιάβαστο με το ποίημα - και μου αρέσει πολύ. Ποιος το έχει γράψει;

    Αχ βρε Ρενάτα - αυτό θα σημαίνει πως θα στέκομαι πάντα "σιωπηλός". Κάτι μου λέει πως είσαι... ομοιοπαθής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σταυρούλα7 Μαρτίου 2011 στις 10:17 μ.μ.

    Αλλά θα σκαρώνεις τέτοιες ομορφιές. Μα και να τις εξωτερίκευες, εξέλιπαν τα ευτήκοα ώτα! Είναι δύσκολη η μοίρα των ποιητών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Theorema8 Μαρτίου 2011 στις 11:46 μ.μ.

    Μα τι όμορφο... Τι όμορφο... Κι ας είναι λυπημένο, η ομορφιά του είναι συγκλονιστική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργος Κατσαμάκης9 Μαρτίου 2011 στις 12:18 π.μ.

    Καληνύχτα Theorema.... ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος10 Μαρτίου 2011 στις 7:46 μ.μ.

    Εχμ, εγώ το έγραψα προχθές, εμπνευσμένος από το κείμενο σου :)
    Και στο αφιερώνω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιώργος Κατσαμάκης10 Μαρτίου 2011 στις 11:12 μ.μ.

    Σε ευχαριστώ. Αλήθεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή