Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Θ' αργήσεις;



Απ’ όταν έπαψα να ζω μόνος μου, ιδίως μετά τη γέννηση των παιδιών, κανένα σημείο του σπιτιού δεν μου ανήκει αποκλειστικά και για όσο χρόνο χρειαστεί.  Ούτε καν η τουαλέτα, αφού η πιο συχνή ερώτηση όταν ετοιμάζομαι να μπω είναι «θ’ αργήσεις; Θέλω κι εγώ…». Δεν μπορώ βέβαια να πιω γυμνός τον καφέ μου, να φάω στο κρεβάτι ή να διαβάσω χωρίς διακοπή το βιβλίο μου στο μπαλκόνι. Αυτά έχουν παρέλθει και «διηγώντας τα να κλαις».

Σε αντικατάσταση έχω εφεύρει κάποιες διάσπαρτες στιγμές μέσα στη μέρα, ιδιαίτερης ευαισθησίας στιγμές, που ένα τραγούδι, ένα ποίημα, ένα βλέμμα με γεμίζουν ελευθερία. Αυτές τις στιγμές πρέπει να τις ελέγχω, κυρίως τη διάρκειά τους, να προσέχω γιατί μπορεί μια μέρα ν’ ακούσω να μου λένε: «θ’ αργήσεις; Θέλω κι εγώ…»

Θα περίμενες ίσως ένα πολιτικό ποστ, λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Εντάξει, έχεις δίκιο: από τότε που ζούμε με όλους αυτούς τους άλλους γύρω μας, ούτε στο παραβάν τη μέρα των εκλογών δεν είμαστε μόνοι μας και για όσο χρόνο χρειαστεί. Πρέπει να υπολογίζουμε ότι ψηφίζουμε και για τους άλλους και πως ο χρόνος μας τελειώνει. Γιατί κάποιος θα ‘ρθει να πει: «θ’ αργήσεις; Θέλω κι εγώ…»

Καλή ψήφο αδέρφια!

10 σχόλια:

  1. Πόσο φοβερός είσαι όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό είναι ένα έξοχο πολιτικό ποστ
    και μάλιστα προεκλογικό.

    Καλή ψήφο Γιώργο!

    (αν πας απόγευμα, που δεν έχει κόσμο, μπορείς να μείνεις λίγο παραπάνω στο παραβάν αλλά μην το παρακάνεις γιατί θα νομίζουν ότι είσαι αναποφάσιστος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εντάξει. Ήταν και λίγο πολιτικό το ποστ. :)

    (Και βγάλε επιτέλους αυτή την απόδειξη ότι δεν είμαστε μποτς...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή ψήφο, Γιώργο,
    μαζί με τα παιδιά μας!


    γρηγόρης στ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. υποκλίνομαι, Γιώργο, είναι ίσως ό,τι καλύτερο έχεις γράψει.
    και συγκινούμαι απεριόριστα, αλήθεια σου λεω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συμφωνώ με όλους τους παραπάνω. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ με προβλημάτισες! Διάβασα το κείμενο ακριβώς 2 λεπτά από τη στιγμή που ξεστόμισα τη φράση: "Πόσο θα'θελα να 'χα κι εγώ ένα παιδάκι" και αμέσως μετά, ήρθε το χτύπημα!
    Καλή ψήφο σε όλους (και καλά μυαλά για εμάς και για τους άλλους!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Eξοχο ποστ, προεκλογικο αλλα και αληθινο! Μου τη σκαρφιστηκες την παρομιωση! :) Aπιθανο! Πολυ καλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ok, το ξέρετε πως μερικές φορές είστε υπερβολικοί στα σχόλιά σας... αλλά τότε είναι που σας αγαπώ περισσότερο. Είμαι καλά. Κάποιες κάμποσες αναποδιές δεν μου επιτρέπουν τακτική επικοινωνία μέσω του ιντερνετίου. Αλλά σας ευχαριστώ για τις υπερβολές σας. Είμαι εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή