Επιλέγω κάθε χρόνο το πρόσωπο που θεωρώ πως συμπυκνώνει όσα η χρονιά που πέρασε καθόρισε σε συλλογικό επίπεδο. Φέτος δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το γνώριμο εδώ και δεκαετίες πρόσωπο της ΕΡΤ. Στη δημόσια κρατική ραδιοφωνία και τηλεόραση χρωστάμε μεγάλο μέρος των συγκινήσεων, της γνώσης και της γνώμης μας, της ψυχαγωγίας και της ενημέρωσής μας, της μνήμης, της θαλπωρής, τη συντροφιάς, του νόστου, της διασκέδασής μας. Από αυτήν είδαμε κι ακούσαμε τις πρώτες παιδικές εκπομπές, αυτή μας συντρόφεψε κάτι κυριακάτικα απογεύματα παίζοντας παλιά λαϊκά, με αυτήν μελαγχολήσαμε Κυριακές βράδυ ακούγοντας την "Αθλητική Κυριακή", σε αυτήν ακούσαμε πιτσιρίκια και ύστερα πάλι φαντάροι θεατρικές παραστάσεις, αυτή μας ταξίδεψε στις ψυχές του πολιτισμού μας, αυτή ήταν το παράθυρό μας στον κόσμο.
Αυτή την ΕΡΤ, ίσως τον ισχυρότερο θεσμό της συλλογικής μας έκφρασης και μνήμης θέλησε φέτος η κυβέρνηση να εξαφανίσει. Χτυπώντας την ΕΡΤ θέλησε να δώσει το ισχυρότερο χτύπημα στην κοινωνική συνοχή, διέλυσε το βασικό κορμό του πολιτισμού μας, έστειλε το μήνυμα πως είναι έτοιμη να διαλύσει τα πάντα- όπως και κάνει.
Η ΕΡΤ αντιστάθηκε. Αντισταθήκαμε κι εμείς μαζί της, Και πολλοί καλλιτέχνες, και πνευματικοί άνθρωποι. Όχι όλοι.
Όχι όλοι...
Η ΕΡΤ, σκέφτομαι, το τελευταίο που μας έδωσε ήταν μια ευκαιρία να εξεγερθούμε...
Δεν νομίζω ότι μπορούσες να κάνεις καλυτερη επιλογή για τη χρονιά που πέρασε.
ΑπάντησηΔιαγραφή(αυτό με την αθλητική κυριακή, που γεννιές ολόκληρες φρικάρουν όταν την θυμούνται, πρέπει να το αναλυσουμε κάποια φορά)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πάντα ο στόχος δεν είναι στο μυαλό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο, η καλύτερη επιλογή!
Κάθε χρόνο συμφωνώ μαζί σου αλλά φέτος μάλλον θα επέλεγα Σαχζάντ Λουκμάν/ Παύλο Φύσσα. Από την άλλη, έγιναν τόσα πολλά μέσα στο '13 που τι να επιλέξει κανείς..
ΑπάντησηΔιαγραφή@Τσαλαπετεινός:Νομίζω πως ήταν μια χρονιά με πολλές επιλογές πάντως...
ΑπάντησηΔιαγραφή@lemon: (ο ομαδική ψυχανάλυση είναι μια κάποια λύσις...)
@γρηγόρης στ: πολλά στριμώχνονται στο μυαλό- και η εξέγερση...
@silentcrossing: Νομίζω πως κάθε χρονιά την ίδια αυθαιρεσία κάνω, να επιλέγω ΈΝΑ πρόσωπο. Λες και αυτά τα τελευταία χρόνια δεν είναι συμπυκνωμένη ιστορία (που λέει και ο Ν. Ξυδάκης), λες και δεν είναι πολλαπλά καθρεπτιζόμενοι Ιανοί τα πρόσωπά τους.