Για το Σωτήρη Σιώκο

του Γιώργου Γλωσσιώτη,
προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων της Πληροφόρησης

Σύντροφος, φίλος, αγωνιστής, άνθρωπος… Τόσο αναπάντεχα έφυγε από κοντά μας ο Σωτήρης. Οι λέξεις μοιάζουν λίγες να περιγράψεις αυτόν που δεν είναι πια κοντά μας. Με την αγάπη του για το βιβλίο, τις τέχνες, το θέατρο, τη μουσική, τις βιβλιοθήκες. Με το πάθος του για έναν δικαιότερο κόσμο. Με τους αγώνες του στην Αριστερά. Με ένα χαμόγελο πάντα. Δεν θα γράψω εδώ για την πορεία του. Σύντροφοι που τον ζήσανε χρόνια από κοντά είναι ίσως πιο καλό να μιλήσουν για αυτόν. Για την ακρίβεια δεν θα ήθελα να γράψω κάτι. Αλλά το θλιβερό άκουσμα προτρέπει. Από τη θέση του στο Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ ο Σωτήρης έδωσε κάθε αγώνα για τις βιβλιοθήκες. Θεώρησε τις βιβλιοθήκες ως βασικό συστατικό μια δημοκρατικής κοινωνίας και πάλεψε για την ενίσχυση του ρόλου τους. Έφερε τις βιβλιοθήκες στο κέντρο του πολιτισμού και προσπαθούσε πάντα να είναι βασική πολιτική επιλογή για το βιβλίο, την μόρφωση, την ψυχαγωγία. Τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του και ιδιαίτερα στην σύντροφο της ζωής του, την Γιώγια, μοιάζουν λίγα. Η μνήμη μας είναι αυτή που θα τον κρατήσει κοντά μας. Και το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας Σωτήρη. Καλό ταξίδι σύντροφε…