Εμείς μπρε, είμαστε με την απλή αναλογική (του Αντρέα)

Της Ρένας Π.

Δεκαετία του ’80. Κατά τύχη βρέθηκα να δουλεύω σε δημοσκοπική εταιρεία. Η διαφήμιση εκείνης της εποχής περιλάμβανε έντυπες, ραδιοφωνικές, τηλεοπτικές καταχωρίσεις και γιγαντοαφίσες. Τότε δεν υπήρχε διαδίκτυο και η ιδιωτική τηλεόραση δεν ξέρω αν ετοιμαζόταν στο μυαλό κάποιων.

Τη χώρα κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου που είχε τη φαεινή ιδέα να αλλάξει τον εκλογικό νόμο γιατί τα κουκιά δεν έβγαιναν.

Και ο μεγάλος λαοπλάνος ανακάλυψε το σύστημα απλής αναλογικής. Έπρεπε όμως να δούμε τι λέει και ο λαός.

Παρήγγειλε, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ μια δημοσκοπική έρευνα που αφορούσε τον εκλογικό νόμο και τη διάθεση του κόσμου, μιας και το ΠΑΣΟΚ είχε εξαγγείλει την απλή αναλογική ως το μόνο δίκαιο εκλογικό σύστημα.

Με στέλνουν, λοιπόν, για δημοσκοπική έρευνα στην Κρήτη, το λεγόμενο "πράσινο νησί".

Έμεινα μία εβδομάδα στη λεβεντογέννα για τη δημοσκόπηση ρωτώντας για μακαρόνια αλεύρια κλπ. και στο τέλος πιάναμε τον εκλογικό νόμο (τα διαφημιστικά έντυπα περιείχαν ερωτήματα για μακαρόνια, σερβιέτες, άλευρα, παιχνίδια μαζί με τον εκλογικό νόμο).

Οι περιοχές που είχα αναλάβει να διεξάγω την έρευνα ήταν τα Τεμένια Ηρακλείου και δύο χωριά στο Ηράκλειο, Αρκαλοχώρι και Τύλισος.

Οι μουστακαλήδες απαντούσαν σε όλες τις ερωτήσεις και όταν φτάναμε στον εκλογικό νόμο έλεγαν: "εμείς, μπρε, είμαστε με την απλή αναλογική". Μόλις το έλεγαν όμως, ήθελαν διευκρίνιση: "εμείς μωρέ θέμε την απλή αναλογική που λέει ο Αντρέας. Έτσι ακριβώς." Όχι, τη μοναδική απλή αναλογική, αλλά αυτή που λέει ο Αντρέας. Στις προσπάθειές μου να εξηγήσω ότι η απλή αναλογική είναι μία και δεν έχει συστήματα και δεν μπορεί η ψήφος του ενός να έχει μεγαλύτερη αξία από του άλλου ήταν ανένδοτοι. "Αυτή που λέει ο Αντρέας."

Τι πήγα και θυμήθηκα, μέρες που ‘ναι. 

Από τη δεκαετία του ’80 που μου μπήκε το σαράκι της πολιτικής στο μυαλό μου, λέω αυτό το πράγμα. Η ψήφος του καθενός έχει την ίδια αξία με την ψήφο του άλλου. Είναι πολλά τα χρόνια για να αλλάξω…