Καλοκαιρινό παραμύθι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δυο νέοι, ήταν μεσημέρι του καλοκαιριού, οι γρίλιες από το κλεισμένο παντζούρι τεμάχιζαν σε λωρίδες τα γυμνά τους σώματα που ιδρωκοπούσαν πεταμένα σε ένα φουρτουνιασμένο κρεβάτι μπλεγμένα χέρια, μηροί, πρόσωπα σαν σε πεδίο μάχης έγειρε τον φίλησε κι αποκοιμήθηκε.

Κι αν δεν υπήρξε παρά μόνο μία τελεία σε αυτό το κείμενο είναι γιατί η ζωή μόνο μια τελεία αναγνωρίζει.

***

ο πίνακας είναι του Max Beckmann