Μια μέρα θ' ανεβώ σε ένα πεσμένο φύλλο
θα φωνάξω ντέεειιιι και θα καλπάσω
προς το δέντρο στην άκρη του δρόμου
θα καθίσω σε κάποιο ψηλό κλαδί του
και θα διαδηλώσω μονάχος μου
φωνάζοντας τα δίκαια των πουλιών
καθότι τα ποιήματα τι άλλο είναι
από κλεμμένα συνθήματα
και φέιγ βολάν σε δρόμους πεταμένα
επαναστατών που δείλιασαν να επαναστατήσουν
ή κουράστηκαν
κι ύστερα θα κρεμαστώ σαν θαυμαστικό
η πιο αποφασιστική διαδήλωση είναι ο θάνατος
κλιμακώνοντας τον αγώνα μου
στο τέλος θα κόψω το δέντρο
και θα ταφώ στη θέση του
για τα επόμενα χρόνια
Μια μέρα..., αλλά όχι σήμερα:
σήμερα τα παιδιά έχουν φροντιστήριο
***
ο πίνακας είναι του Γιάννη Γαΐτη
Καλή Χρονιά Βιβλιοθηκάριε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολλές αναρτήσεις και πολύ ποίηση.
Και ουρανομήκη ντέειιι στους καλπασμούς
(Σού έκανα ποδαρικό ελπίζω)
Όμορφο ποδαρικό, σαν τα παλιά! Καλή χρονιά Τσαλ φίλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο συμφωνώ.. "η πιο αποφασιστική, και επαναστατική θα έλεγα, διαδήλωση είναι ο θάνατος"..
ΑπάντησηΔιαγραφήτα ποιήματα είναι η πρόφαση που χρησιμοποιούμε, ένα άλλοθι για να συνεχίσουμε να ζούμε..
"τα ποιήματα συνθήματα επαναστατών που δείλιασαν να επαναστατήσουν ή κουράστηκαν.."
"κι ύστερα θα κρεμαστώ σαν θαυμαστικό"..
μα είναι υπέροχα τα λόγια.. δεν έχω λόγια..