Μια φορά ένα άντρας καθόταν σε ένα τραπέζι μονάχος του στην άκρη μιας μεγάλης πέτρινης παραλίας. Γύρω του δεν ήταν κανείς, κι ίσως να μην έχει και τόση σημασία αν τελικά υπήρχε κανείς ζωντανός στην ευρύτερη περιοχή ή και σε όλη τη γη ακόμη. Το τραπεζάκι ήταν στρογγυλό. Είχε πάνω του ένα μπωλ με κεράσια. Ο άντρας πήρε ένα στα χέρια του, το πλησίασε στο στόμα του, δάγκωσε το μισό, και με το άλλο μισό έβαψε τα χείλη του κόκκινα. Σηκώθηκε απότομα κι έφυγε. Έμεινε πίσω του το τραπέζι με τα κεράσια. Δεν τον ξαναείδε κανείς - ίσως γιατί δεν υπήρχε κανείς ζωντανός στην ευρύτερη περιοχή ή και σε όλη τη γη τελικά να τον δει.
*
το χαρακτικό είναι του Γιάννη Στεφανάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου