δεκατρείς απριλίου δύο χιλιάδες δεκαεννιά

Μια μαύρη γάτα περπατάει αμέριμνη στο άδειο προαύλιο του σχολείου Σάββατο μεσημέρι. Καθώς είμαστε μονάχοι οι δυο μας, "έλα! " της λέω, "να κουρνιάσεις στο στόμα μου". Έρχεται και ξαπλώνει εντός του. Κλείνω το στόμα και την καταπίνω. Τώρα γουργουρίζω ευχαριστημένος.

***

η βινιέτα είναι από την έκδοση "Les Quatre Poétiques d'Aristote, d'Horace, de Vida, de Despréaux" (1771)