Ήνοχ Σόουμς

Ο Αχιλλέας Κυριακίδης υπάρχει. Πρώτον γιατί ακόμη κι αν δεν υπάρχει, κάποιος τελοσπάντων έχει μεταφράσει από τα ισπανικά τον Μπόρχες (και όχι μόνο, αλλά ας αρκεστούμε σε αυτόν), κι έπειτα πριν λίγο καιρό ένας συγγραφέας και μεταφραστής με αυτό το ονοματεπώνυμο είχε γενέθλια, και το ξέρω αυτό γιατί όλοι του εύχονταν χρόνια πολλά στο facebook.

Η εισαγωγή είναι απαραίτητη καταρχάς για να βεβαιώσω εμένα κι ύστερα εσάς πως υπάρχει μια αναμφισβήτητη βάση στα πράγματα. Πάνω στην οποία, έστω, μπορεί να χτιστεί ένα φανταστικό ή τελοσπάντων αμφισβητήσιμο οικοδόμημα. Ο Κυριακίδης έγραψε ή μετέφρασε το βιβλίο "Ήνοχ Σόουμς" (Άγρα, 2018). Το βιβλίο το έχω στα χέρια μου και ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του χθες. Αναφέρεται σε έναν ελάσσονα αισθητιστή ποιητή που έγραψε τρία ασήμαντα βιβλία, συναντήθηκε το 1897 με έναν δημοσιογράφο, δοκιμιογράφο, που φέρεται να είναι o συγγραφέας του βιβλίου που κρατώ (τον Max Beerbhom) και με το Διάβολο. Καταπονημένος, εξαντλημένος, χωρίς καμιά πλέον πνοή πόζας, ελπίδας, πείσματος για την αξία της γραφής του κάνει μια συμφωνία με τον Εξαποδώ: θα μεταφερθεί 100 χρόνια μετά, θα βρεθεί στο αναγνωστήριο του Βρετανικού Μουσείου μια μέρα του Ιουνίου του 1997, θα αναζητήσει στα δελτία του καταλόγου αν υπάρχουν τα βιβλία του, αν αναφέρεται κάπου το όνομα Ήνοχ Σόουμς κι ύστερα θα παραδώσει αιώνια την ψυχή του στο Διάβολο και την Κόλαση. Το τι θα ανακαλύψει στο αναγνωστήριο του Βρετανικού Μουσείου δεν θα σας το πω, αλλά η ανακάλυψη αυτή είναι η αιτία όλης αυτής της αβεβαιότητας που γεννά αυτό το βιβλίο: αν ποτέ υπήρξε ο Σόουμς, ο Beerbhom, ο Αριστοτέλης Σαΐνης που γράφει το επίμετρο στην ελληνική έκδοση της Άγρας ή ακόμη κι εγώ ο ίδιος που σας γράφω αυτά κι εσείς που τα διαβάζετε.

Μόλις συνειδητοποιώ πως ένα ακόμη δεδομένο υπάρχει για μένα: υπάρχει το Βρετανικό Μουσείο και η βιβλιοθήκη του. Όταν ξεκίνησα να δουλεύω στη βιβλιοθήκη της Ακαδημίας Αθηνών η πρώτη μου δουλειά ήταν να καταλογογραφήσω/ευρετηριάσω τα Bulletin του Μουσείου (βέβαια ο δικηγόρος και ο Έφορος της Ακαδημίας αμφισβήτησαν επίμονα στο δικαστήριο της απόλυσής μου πως έκανα βιβλιοθηκονομική εργασία και κανείς συνάδελφος μου στη Βιβλιοθήκη δεν επιβεβαίωσε την αλήθεια που επικαλέστηκα), κι επιπροσθέτως ο φίλος μου από παλιά και συνάδελφος Ά.Τ. είχε δουλέψει στη βιβλιοθήκη του Μουσείου πριν κάποια χρόνια. Άρα η βιβλιοθήκη στην οποία χρονομεταφέρθηκε ο Σόουμς υπάρχει. Και ο Αχιλλέας Κυριακίδης. Κι εγώ μάλλον.

Για όλα τ' άλλα δεν είμαι σίγουρος.

υγ: το γεγονός πως μπορώ με το διαδίκτυο να επιβεβαιώσω πως όλα αυτά, που η ύπαρξή τους πλέον αμφισβητείται, υπάρχουν (πχ ο Αριστοτέλης Σαΐνης ή ο Beerbhom), δεν σημαίνει πως διαλύονται έτσι όλες οι αμφιβολίες. Η συνομωσία του φανταστικού έχει πολλούς οπαδούς, καθολικούς διαβολιστές που μπορούν να ισχυριστούν οτιδήποτε κι οπουδήποτε.