Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023

Ακούω τη βροχή


Ακούω τη βροχή
έξω στη νύχτα να πετά πετραδάκια
Όπως το ρολόι στην ώρα που περνά
Όπως το ράμφισμα του πουλιού την αυγή
Όπως τα δόντια που τρίζει το παιδί στον ύπνο του
Όπως τα μαλλιά μου που πέφτουν
Όπως ο βηματισμός του στρατιώτη ή
Του τυφλού το μπαστούνι που αναζητά αντιστάσεις
Όπως αλλάζουν τα σχέδιά μου χαμηλόφωνα
Όπως τα όνειρά μου αντικαθίστανται από προτομές
Όπως σκίζεται μια κόλλα χαρτί που έμεινε λευκή μέχρι το τέλος και τώρα δεν αντέχεις να τη βλέπεις άδεια
Λέξεις νεκρές ή αγέννητες που δεν ευδοκίμησαν να γίνουν ποίημα 
που αρνήθηκαν τέτοια επιστράτευση
ένα λευκό χαρτί είναι η πλημμυρισμένη νύχτα 
βρέχει έξω μα εγώ μέσα μου πνίγομαι.

***
Ο πίνακας είναι του Τάσου Μαντζαβίνου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου