Το ποίημα της Όλιας

Κι αν αν-
Κι αν αν-

(Σαν μηχανάκι που αρνείται να πάρει μπρος ξεκινάω να γράφω μια υπόθεση (με υποθέσεις αρχινούν τα ποιήματα), όμως η φράση κόβεται κι επανεκκινεί, αρνείται να προσαρμοστεί σε ένα νόημα. Τόσο που μοιάζει, ημιτελής και επαναλαμβανόμενη καθώς είναι, σαν κελάηδισμα παράξενου πουλιού. Συνοψίζει το άφατο με ατόφια ασάφεια)

Κι αν ανθίζουν πάλι τα λουλούδια
εσύ δεν είσαι εδώ
να ξαπλώσεις δίπλα μου στο τσαλακωμένο λιβάδι

(και το ποίημα έφυγε
με μένα πάνω του)

***
ο πίνακας είναι του Fernand Léger