Οι Κόρες της Ακρόπολης

Τόσο,

που μην έχοντας πια τι άλλο ν' αφήσουν στο χρόνο

έδωσαν τα χέρια τους

Οπότε και εμείς τις είπαμε αγάλματα

...

Κι ύστερα

βρέθηκαν κάποιοι να πουν πως ήταν

τα λύτρα της Αθανασίας

(Όπως τα δάκρυα είναι τα λύτρα της σιωπής)