Η ερώτηση βγήκε αυθόρμητα, όταν άκουσα για το θάνατο του Χρ. Λαμπράκη: και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς Λαμπράκη; Όμως θα μου πείτε: σιγά τα αυγά. Τα διαπλεκόμενα έχουν επετηρίδα....Επετηρίδα φαίνεται να μην έχουν όμως οι μεγάλοι δάσκαλοι της τέχνης, μετά και το θάνατο του Γιάννη Μόραλη...
Σήμερα είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο, η μικρότερη μέρα ή αν προτιμάτε η μεγαλύτερη νύχτα. Σύμφωνα με κάποιες δοξασίες σήμερα βγαίνουν. Οι καλικάντζαροι, οι αναρχικοί της ζωής, οι νυχτερινοί επισκέπτες της ζαβολιάς, τα αλαφρόμυαλα πειραχτήρια σήμερα και για τις επόμενες μέρες θα παραμονεύουν την ευπρέπειά μας, τη λογική, τη φρόνηση, τη στείρα σοβαρότητά μας.
Μακάρι να μπορούσα να δυναμώσω τη φωνή των Κατσιμιχαίων μέχρι τα σπίτια σας και τα σχολειά σας να τους ακούσετε να τραγουδούν την "Αγέλαστη Πολιτεία και τους Καλικάντζαρους". Ένα υπέροχο έργο, αφιερωμένο έστω νοερά σε όλους.
"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολιτεία που απ όλες εξεχώριζε σ’ ολόκληρη τη χώρα. Μια πολιτεία όμορφη μα πάντα λυπημένη, οι άνθρωποι αγέλαστοι χαζοί και μουτρωμένοι, δεν ξέρανε χαμόγελο κι αγάπη τι σημαίνει. Καθένας τους εκοίταζε μονάχα τη δουλίτσα του, η καλημέρα ακριβή σαν να ‘τανε χρυσάφι, ποτέ δεν παίζαν τα παιδιά στους δρόμους, στην πλατεία, ποτέ δεν έγινε γιορτή, χορός και φασαρία,της βγήκε και το όνομα: Αγέλαστη Πολιτεία."
Αν δείτε πως τα πράγματα σκουραίνουν πολύ τις επόμενες μέρες, καθήστε τεντούκι ανάσκελα στο χιόνι και μουρμουρήστε με ρυθμό τρελό:
"Ρουμ, παπαρούμ, παπαρούμ, παπαρούνα,
τη στίβουμε και κάνουμε μαντζούνα
και ύστερα τη βάζουμε να βράζει
δεκαοχτώ μερόνυχτα σε σιγανή φωτιά…."
Γιώργο, κρατώ την συμβουλή για τις ζόρικες μέρες που έρχονται! Να ΄σαι καλά και ποτέ να μην τη χρειαστείς! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή(Έκοψα τον πληθυντικό!)
είναι υπέροχη αυτή η δουλειά των Κατσιμιχαίων... αυτό που σίγουρα χρειαζόμαστε αυτές τις μέρες είναι το παραμύθι. Όχι αυτό που μας πουλάνε, αλλά αυτό που κρύβουμε μέσα μας
ΑπάντησηΔιαγραφή