Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Γειτόνισσα Ευθυμία



Είχαμε μετακόμιση στη γειτονιά το προηγούμενο Σάββατο. Ήρθε να μείνει μια νέα κοπέλα. Απέναντί μας. Έβαλε κουρτίνες στα παράθυρα, καινούρια τέντα στο μπαλκόνι. Τη λένε Ευθυμία.

 
Θα προτιμούσα να την έλεγαν Ελπίδα.
στις

15 σχόλια:

  1. Σταυρούλα27 Ιανουαρίου 2012 στις 3:35 μ.μ.

    Μια χαρά όνομα είναι το Ευθυμία.Δεν κατάλαβα το κόλλημά σου :P

    Εξάλλου η ευθυμία συνοδεύει την ελπίδα. Ή μήπως αντίστροφα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιώργος Κατσαμάκης27 Ιανουαρίου 2012 στις 3:39 μ.μ.

    Δεν αρκεί ρε Ρενάτα. Η Ευθυμία, δεν αρκεί. Ελπίδα χρειάζομαι απέναντί μου στο παράθυρο. Και στον καθρέπτη Ελπίδα :)

    ΥΓ: Υπάρχει και το Ευφημία- άχρηστο τελείως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σταυρούλα27 Ιανουαρίου 2012 στις 3:42 μ.μ.

    Όλοι τη θέλουμε αλλά ούτε η κατσουφιά δεν τη φέρνει. Ακόμα...

    Υ.Γ. Σε πειράζω για το όνομα.Λεν τη μικρή μας Θυμιώ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. vague27 Ιανουαρίου 2012 στις 5:46 μ.μ.

    Οι Ελπίδες είναι πολύ ανθεκτικές και υπομονετικές μέχρι αγιοσύνης. Γι' αυτό και σπανίως βάζουν τέντες στα μπαλκόνια τους. Και πάντως σε καμία περίπτωση δεν βάζουν κουρτίνες στα παράθυρά τους. Δεν χρειάζονται κάλυψη, βλέπεις.

    Οι Ευθυμίες από την άλλη έχουν κάθε λόγο να το κάνουν: Είναι, ξέρεις, καθαρή δυσφήμιση γι' αυτές να τις βλέπουν από τα αντικρινά μπαλκόνια τις νύχτες να κλαίνε. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. γρηγόρης στ.27 Ιανουαρίου 2012 στις 6:41 μ.μ.

    Η ελπίδα όμως απέναντι μπορεί να έχει κλειστά πάντα τα παράθυρα κι ας μένει εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαμένο Επεισόδιο28 Ιανουαρίου 2012 στις 11:29 π.μ.

    Καλή και η Ελπίδα, καλή και η Ευθυμία, αλλά ως γνωστόν, η μεγάλη σταρ είναι μία και είναι η Ευτυχία αυτή που περιμένουμε να 'ρθει. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργος Κατσαμάκης30 Ιανουαρίου 2012 στις 9:38 π.μ.

    @Riski: τι άλλο θα έγραφες δηλαδή εσύ; :)
    @γρηγόρης στ.: (βλέπε σχόλιο στο σχόλιο της Ρίσκι)
    @χαμένο επεισόδιο: (βλέπε σχόλιο στο σχόλιο του γρηγόρη στ.)

    Γεγονός είναι πως οι γείτονες μας οριοθετούν. Καλημέρα σας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. vague30 Ιανουαρίου 2012 στις 6:31 μ.μ.

    Παρότι θεωρείται γενικά κακό να είναι κανείς τόσο προβλέψιμος, μερικές φορές δεν πειράζει καθόλου (εμένα τουλάχιστον). :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κατερίνα31 Ιανουαρίου 2012 στις 9:16 π.μ.

    Πάντως, η Ευθυμία γεννά ελπίδα, και ... γιατί όχι, και ευτυχία. Άλλωστε, τι είναι ευτυχία; Μικρές δόσεις ευθυμίας δεν αποτελούν μικρές στιγμές ευτυχίας; Μου άρεσε το άπλωμα της ευθυμίας στο μπαλκόνι. Αρκεί να βγάζει αλήθεια. Να μια άλλη σπουδαία λέξη και έννοια. Η αλήθεια. Αυτήν ψάχνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιώργος Κατσαμάκης31 Ιανουαρίου 2012 στις 9:38 π.μ.

    Κατερίνα διαφωνώ. Το ψέμμα είναι βολικό, ευρύχωρο, έχει θαλπωρή. Ενώ στην αλήθεια, νομίζω, δεν κάθεσαι ποτέ άνετα, είναι κοντομάνικη και αφήνει εκτεθειμένα τα χέρια μας στο κρύο.

    Πάντως εδώ που τα λέμε με την ευθυμία δεν αλλάζει ο κόσμος. Ενώ η ελπίδα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Dina Vitzileou31 Ιανουαρίου 2012 στις 7:18 μ.μ.

    "Οι ελπίδες χαιδεύουν μια καταστροφή.."
    κατα τον
    Δημήτριο Καμπούρογλου
    (λογοτέχνη)

    Σημεία των καιρών έ ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κατερίνα31 Ιανουαρίου 2012 στις 9:33 μ.μ.

    Ακριβώς! Τι ωραία που το περιγράφεις. Πώς λέμε ... στα ψέματα ζούσαμε; Γι' αυτό λοιπόν, κι εγώ τώρα, διαφωνώντας με τη διαφωνία σου, να ξεβολευτώ από τον καναπέ, να ανασκουμπωθώ και με κέφι να ψάξω την αλήθεια. Έχω ελπίδα ότι θα τη βρώ, λες να είναι πιο πέρα από την Ιθάκη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιώργος Κατσαμάκης1 Φεβρουαρίου 2012 στις 10:07 π.μ.

    Ντίνα: Τα σημεία των καιρών είναι σαν τα κόκκινα φανάρια και τις "κόκκινες γραμμές": παραβιάζονται εύκολα...

    Κατερίνα: ανάμεσα Ιθάκη και Κύθηρα (με την Αγγελοπουλική έννοια)...
    Πάντως νομίζω πως η ελπίδα από μόνη της δεν ξεσηκώνει. Είναι ωστόσο απαραίτητη για όποιον σηκώθηκε από τον καναπέ κάπου να πάει και κάτι να κάνει επιτέλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αγκνιρα1 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:49 μ.μ.

    Ευθυμία, δεν ακούγεται και άσχημα! Χαρά, γέλιο, αυτά μου θυμίζει το όνομα αυτό.
    Όταν είσαι χαρούμενος έχεις και ελπίδα. Δεν συμφωνείς;

    Πριν από λίγες μέρες κόλλησα ένα χαρτάκι στον υπολογιστή μου που λέει (στα γερμανικά): Ευτυχής είναι όποιος ξεχνά ό,τι δεν μπορέι να αλλάξει. Εμένα τουλάχιστόν με βοηθάει αυτό.
    Καλό μήνα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γιώργος Κατσαμάκης2 Φεβρουαρίου 2012 στις 11:35 π.μ.

    Καλό μήνα και καλή μέρα - η ευθυμία είναι νομίζω εύκολη και απερίσκεπτη ίσως. Η Ελπίδα πρέπει να στηρίζεται κάπου, είναι ίσως ανάπηρη, αλλά τουλάχιστον δεν είναι τυφλή, όπως η πίστη.

    Το πιο ωραίο πάντως καθώς εξαντλώ τα γυναίκεία ονόματα θα ήταν στο μπαλκόνι μου μπροστά να με ζητούσε η Αθανασία..... http://www.youtube.com/watch?v=MojFm5kMSh8&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή