«Το ξέρεις βέβαια:
μια απιστία ή ένα ψέμα
είναι ασήμαντα για την παγκόσμια ιστορία
πράγματα
- κι ανώφελα βεβαίως.
Εκείνη κινείται λιώνοντας λαούς
καίγοντας πόλεις
μ’ επαναστάσεις, πολέμους και κινήματα.
Πώς θα μπορούσε μια αμφιβολία
να της κόψει το δρόμο;»
Χρόνια προσπαθούσε να με πείσει.
Και λίγο πριν ο θάνατος του κόψει
το δρόμο
γύρισε και μου’πε:
«δεν πρόλαβα ποτέ να της πω
πως ήταν όμορφη εκείνο το πρωινό»
Καθώς η τελευταία του κουβέντα
δεν ήταν για την επανάσταση
σκέφτηκα
πως εκείνο το πρωινό πρέπει να ήταν
καθοριστικό για την έκβασή της
Αποτέλειωσέ με κι εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήποιος πείθεται να πάει και ποιος να έρθει;
ΑπάντησηΔιαγραφήτι σημασία εχει;το ρήμα παραμένει ίδιο...
Πολύ όμορφο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήBTW Χρόνια πολλά και καλά!!!
@Renata: εύκολο.... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@katabran: η οτική γωνία αλλάζει...
@serenata: Ευχαριστώ πολύ (και για τα δύο)
Χρόνια πολλά :-)(αργησα βέβαια μια μερούλα, αλλα δεν πειράζει, ε;)
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήgracias !!!
...
χρόνια καλά!πολύχρωμος!
γιωργο, πολλα και συντροφικα χρονια!
ΑπάντησηΔιαγραφήμουργος
Χρόνια πολλά!!! (ουφ δεν είμαι η μόνη καθυστερημένη ευτυχώς)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικό σου το ποίημα; Πολύ μεστό...η δεύτερη στροφή με άρεσε πολύ...
@αγκνίρα: δεν πειράζει... δεν πειράζει. (Μόνο που τελείωσαν τα ταρτάκια που είχα για κέρασμα)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ανώνυμος: πρώτη φορά "ανώνυμος" ήταν τόσο εγκάρδιος εδώ μέσα! Ευχαριστώ
@μούργος: Πολύτιμες οι ευχές σου. Σε ευχαριστώ
@HappyHour: δικό μου, δικό μου... όπως είδες δεν είσαι η μόνη καθυστερημένη (με την καλή έννοια). όμως δεν έχω ταρτάκι να σε τρατάρω πια :(
καθοριστικό δεν είναι τίποτε (a priori και a posteriori...)
ΑπάντησηΔιαγραφήδεχόσαστε "χρόνια πολλά" για 40 ημέρες εεε;;
Ναι δεχόμαστε. Αλλά ταρτάκια δεν υπάρχουν :)
ΑπάντησηΔιαγραφή