Οι βιβλιοθήκες και το "δημόσιο συμφέρον"

[Αναδημοσίευση από το άρθρο του "Βιβλιοθηκάριου" στην "Αυγή", Κυριακή  27/ 1/2013]

]

Σε έγγραφο του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης το οποίο στάλθηκε στις  7 Ιανουαρίου σε πολλούς δημόσιους πολιτιστικούς φορείς, αναγγέλλονται μια σειρά καταργήσεις και συγχωνεύσεις τους. Το εισαγωγικό κείμενο της επιστολής αναφέρει πως «παράλληλα με το πρόγραμμα αξιολόγησης των δομών των διοικητικών μονάδων, προωθείται και η αναδιάρθρωση των φορέων του δημοσίου τομέα με κατεύθυνση τον εξορθολογισμό της λειτουργίας τους μέσω καταργήσεων ή συγχωνεύσεων». Εκτός των άλλων το έγγραφο αναφέρει πως επιδιώκεται «η αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη διοίκηση του δημόσιου τομέα» και «η μη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με τα έξοδα λειτουργίας φορέων που δεν εξυπηρετούν πλέον το δημόσιο συμφέρον».

Ανάμεσα στους παραλήπτες του εν λόγω εγγράφου βρίσκονται 45 δημόσιες βιβλιοθήκες της χώρας και η Εθνική Βιβλιοθήκη. Το έγγραφο και η βούληση του Υπουργείου αποτελούν καταφανώς ένα μεγάλο βήμα στην επιχειρούμενη περαιτέρω διάλυση των βιβλιοθηκών και των φορέων βιβλίου στην Ελλάδα, αφού με προσχηματικό τρόπο η λειτουργία τους έμμεσα κρίνεται ως άσκοπα δαπανηρή.

Οφείλουμε να παρατηρήσουμε σε σχέση με την επιστολή του Υπουργείου τα εξής: 

α) Το πρόγραμμα αξιολόγησης των δομών των διοικητικών μονάδων αναφέρεται ως παράλληλο της συγχώνευσης ή κατάργησής τους, γεγονός που αν ήταν αληθές, πρέπει να αποτελεί παγκόσμια πατέντα, η αξιολόγηση δηλαδή ενός φορέα να εξελίσσεται ταυτόχρονα με την κατάργησή του.

β) Ο εξορθολογισμός της λειτουργίας των πολιτιστικών φορέων της χώρας ταυτίζεται με τις συγχωνεύσεις ή τις καταργήσεις τους και όχι με την επένδυση ή την ανάπτυξή τους 

γ) Είναι απορίας άξιον πώς γίνεται αποτελεσματικότερη η διοίκηση πολιτιστικών φορέων που υποστελεχώνονται χρόνια τώρα και με κεντροποιημένο μοντέλο σε υπηρεσίες διάσπαρτες σε όλη τη χώρα, με διαφορετικές λειτουργίες, συνθήκες, ιδιαιτερότητες και κοινό για καθεμία. 

δ) Οφείλει να απαντήσει του Υπουργείο αν θεωρεί πως η δημόσια βιβλιοθήκη της Λιβαδειάς, ή αυτές της Βέροιας, της Δράμας, της Αίγινας, της Μυτιλήνης, των Ιωαννίνων, της Λάρισας, της Κέρκυρας, του Ρεθύμνου, της Ρόδου ή της Καλαμάτας και όλες οι άλλες υπολογίζονται στους φορείς αυτούς που «δεν εξυπηρετούν πλέον το δημόσιο συμφέρον». 

ε) Είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον να απαντήσει του Υπουργείο πόσα χρήματα θα εξασφαλίσει από τη συγχώνευση της Βιβλιοθήκης του Κοραή στη Χίο, μιας από τις σημαντικότερες σε υλικό βιβλιοθήκες της χώρας, δεδομένου ότι δεν ξοδεύει ευρώ για την πληρωμή έστω και ενός ειδικευμένου υπαλλήλου σε αυτήν χρόνια τώρα… 

στ) Οφείλει να απαντήσει το Υπουργείο αν θεωρεί δαπανηρή την υποστελεχωμένη και υποχρηματοδοτούμενη Εθνική Βιβλιοθήκη που η ελεημοσύνη των χορηγών της εξασφάλισε νέο κτήριο, ενώ καμία προετοιμασία δεν έχει ανακοινωθεί ενόψει της μετακόμισής της και ο όρος παράδοσης του νέου κτηρίου από το ίδρυμα Νιάρχου στο Δημόσιο, που προβλέπει τριπλάσιο προσωπικό από το σημερινό, φαντάζει και είναι πια ουτοπικός.

Στην ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης στους πολιτιστικούς φορείς της χώρας, οφείλουν να απαντήσουν και οι σύμμαχοί της, όχι μόνο οι γνωστοί «ύποπτοι», αλλά και οι πολιτιστικά «ευαίσθητοι» σύντροφοι της «υπεύθυνης Αριστεράς».