Στην αρχή σκέφτηκα πως αν άστεγοι έμεναν όσοι δεν διαβάζουν βιβλία, τα σπίτια της πόλης μας θα είχαν αδειάσει. Ύστερα δεν μπόρεσα τίποτα άλλο να σκεφτώ, παρά μόνο φεύγοντας να νοιώσω πως εκείνος, αν και άστεγος και πένης, είναι πιο ελεύθερος και δυνατός από μένα. Κυρίως γιατί στην κατάστασή του επιμένει να κρατάει ένα βιβλίο στα χέρια.
Εκπληκτική φωτογραφία με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, που συνάδει με το στοχαστικό σου κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπα όλα με μιαν ανάσα...
Πάρε και το Μάλαμα τώρα:
http://www.youtube.com/watch?v=TSoDj9mD60k
Η κυρία ...βιαστική του προηγούμενου σχολίου είμαι εγώ (ιβζουνάκι γουργό).
ΑπάντησηΔιαγραφήκ.κ.
Πριν μια βδομάδα περνώντας είδα αυτή ακριβώς τη σκηνή. Κι έχασα τα λόγια μου. Τα ξαναβρήκα εδώ.Σήμερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, ακριβώς αυτή την εικόνα έχω κι εγώ από την περασμένη Τρίτη 5/3! Δεν έχω λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφή@κ.κ: εννοούνταν. Πως ήσουν εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Τσαλαπετεινός: και σήμερα το πρωί τον είδα. Τελειώνει το βιβλίο.
@Κατερίνα Τοράκη: Και τα δικά μου λόγια λίγα της είναι της φωτογραφίας και ίσως είναι μικροαστικό πράγμα να σκέφτομαι βλέποντάς τον πως είναι πιο "δυνατός" από μένα, εγώ με δουλειά και σπίτι κι εκείνος άστεγος και ζητιάνος. Όμως με ξάφνιασε που διαβάζει- η σκέψη μου αυτή την αμηχανία προσπαθεί να διαχειριστεί.
Άρα, είμαι η ...αυτο(-α-)νόητη!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Μα πόσο αναγνωρίσιμη έχω γίνει πια;)
Καλή μέρα!
κ.κ.
@κ.κ.: ας πούμε πως έχεις κι εσύ το στυλ σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί φίλοι, την επόμενη φορά που θα αντικρύσουμε μια τέτοια εικόνα, καλό θα είναι να πεταχτούμε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο και να πάρουμε ένα βιβλίο να αφήσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε...
Άννα
ρισπέκτ φίλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου στον κύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Άννα: Το σκέφτηκα τη δεύτερη φορά που τον είδα- δείλιασα. Με δικαιολόγησα λέγοντάς μου πως δεν ξέρω τι μπορεί να θέλει να διαβάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή@RoubinakiM: Καλημέρα... καλή εβδομάδα
@Σταυρούλα: Λίγο πιο πέρα από αυτόν καθόταν ένας όμορφος νεαρός ζωγράφος... είχε απλώσει τον καμβά και τα χρώματά του στη Σταδίου και τη ζωγράφιζε συννεφιασμένη. Κι αυτόν, ντράπηκα να τον φωτογραφίσω.