6ο Σύνταγμα Πεζικού

Ετούτο το ποίημα είναι μια φυλακή

Ένα στρατόπεδο νεοσυλλέκτων ναυαγίων

Έχει μια μερίδα φαΐ, ένα σαπούνι

Κι ένα ρολό χαρτί τουαλέτας – αυτά είναι

η ελευθερία σου ξένε

Ετούτο το ποίημα είναι ένας τάφος

Γι’ αυτούς που δεν μετοίκησαν

Στο απέραντο γαλάζιο της σαρκοβόρας

Θάλασσας που μας περιβάλλει – έχει

μια μάντρα τριγύρω που είναι η ελευθερία σου ξένε

Ετούτο το ποίημα είναι ο καθρέπτης που

Δεν σου δίνεται να ξυριστείς για μην τον σπάσεις

Και σφάξεις το είδωλό σου

Είναι ο κώλος του διπλανού σου  

Σημείο επαφής, ή ο δικός σου κώλος που παραβιάζεται

Είναι το κλάμα του Χασάν, οι αναμνήσεις του Φακίρ

Η αρρώστια του Μαχμούντ

Είναι η απελπισία που προαυλίζεται

Ετούτο το ποίημα είναι ο εργολάβος

που έκανε τις σχετικές μετατροπές

Το στρατόπεδο να γίνει φυλακή

Κι ύστερα εξελέγη δημοτικός σύμβουλος

Είναι η πόλη που σιωπά γιατί όλη

Αυτή η φυλακή είναι ένα έσοδο για τα παιδιά της

Είναι τα νεαρά όργανα της τάξης

Βλαχάκια 20 χρονών που παίζουν με τα γκλομπ τους

Ετούτο το ποίημα είμαι εγώ:

Στρατιώτης Πεζικού Κατσαμάκης Γεώργιος, 97ΣΤ ΕΣΣΟ.

Διατάξτε

***

Συμμετοχή στο διαδικτυακό αφιέρωμα "σύνορα πρόσφυγες αλληλεγγύη" και συμβολή στο 4ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χίου

- Άβυσσος/Ερυθρό Καγκουρώ
- Δυο παιδιά κυνηγούν την ευτυχία/Rubies and Clouds - Nefosis
- Κοινωνία μου, την εικόνα σου βλέπω και ΔΕΝ σου μοιάζω/Rubies and Clouds - RoubinakiM
- Άμμος Χαλάσσης/Τσαλαπετεινός
- Είτε το γράφουν ορθά, είτε με γιώτα/Κυνοκέφαλοι
- Άνθρωποι διαβατάρικα πουλιά/Ο ήχος του Ανέμου
- Η μετανάστευση μέσα στα θρησκευτικά κείμενα/Θρήσκευε και επαναστάτησε