Όσο πιο πολύ φοβάσαι, τόσο πιο πολύ δουλεύεις
Όσο πιο πολύ φοβάσαι, τόσο πιο πολύ κουφαίνεσαι
Ο φόβος είναι ένας τρόπος να μην βλέπεις
ή μάλλον είναι ένας τρόπος να κάνεις πως δεν είδες
ή μάλλον δουλεύεις και κάνεις πως δεν είδες
ή μάλλον δουλεύεις και δεν φαίνεσαι
Ο φόβος είναι ένας τρόπος να γίνεις αόρατος
Η δουλειά είναι ένας τρόπος να μην μιλάς
Για όσα έγιναν
Και όσα θα γίνουν
Εσένα τα χέρια σου είναι για να δουλεύουν
κι όχι για να σφίγγουν γροθιά το δίκιο
Όσο πιο πολύ φοβάσαι, τόσο πιο πολύ δουλεύεις
Γι’ αυτούς που σε δυναστεύουν
***
ο πίνακας είναι του Εδουάρδου Σακαγιάν
Δεν είμαι σίγουρη πλέον ότι έστειλα το σχόλιό μου. Γι' αυτό σου το (ξανα)στέλνω -και αν ναι, σβήνεις το ένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυχνά σκέφτομαι τους στίχους "Μέσα στο φόβο πέρασε η ζωή μου", που λέει ο στρατιώτης ποιητής του Σαχτούρη, προσπαθώντας να τα βγάλει πέρα με τον αληθινό πόλεμο (και εμείς με τον άλλο, της ζωής).
Μέσα σε λίγες γραμμές έβαλες το συναίσθημά σου. Σχεδόν ποίηση.
Ο Σαχτούρης πολύ αγαπημένος, και αυτό το ποίημα επίσης. Σε ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή