Μια φορά κι έναν καιρό ένας παραμυθάς είχε αδειάσει τον μέσα
κόσμο του έξω και οι άνθρωποι νόμιζαν πως τους άφηνε να δουν τι έχει στην ψυχή
του. Όταν πια τελείωσε με αυτή του τη δουλειά τελείως, και δεν έμεινε τίποτα, έκανε
μια βόλτα μέσα του και βεβαιώθηκε πως το μόνο που υπήρχε πια εκεί ήταν μια κυρίαρχη
σιωπή. Την πέταξε κι αυτή κι έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα.
***
ο πίνακας είναι του Χριστόφορου Κατσαδιώτη
Είμαι "συνάδελφος" από τη σχολική βιβλιοθήκη του 2ου ΓΕΛ Ευόσμου. Μου άρεσε το κείμενό σας και ρωτώ αν μπορώ να το αναδημοσιεύσω στο Blog της Βιβλιοθήκης μας. http://2gelevosmbiblio.blogspot.gr/
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνω την σύγκριση και διαπιστώνω, πως δεν του μοιάζεις καθόλου. Έχει πολύ πράμα ακόμα εσύ μέσα σου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και τους δυο σας πολύ. Βασιλική Γιάννου φυσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή