Το παραμύθι με τα όνειρα

Η νύχτα έξω είναι τόσο σιωπηλή, που νομίζω πως ακούω τα όνειρά σας. Συναντιούνται στα σταυροδρόμια και μιλούν συνθηματικά, κάτι ετοιμάζουν. Κυκλοφορούν γυμνά μέσα στα σπίτια, πάνε στην τουαλέτα, κοιτάζονται στον καθρέφτη, ζητούν μια απάντηση στις αντανακλάσεις. Οι αντανακλάσεις τους γυρίζουν την πλάτη και αποχωρούν αποφασισμένες. Κάποια όνειρα σκαρφαλώνουν στα δέντρα και φωνάζουν ονόματα, κάποια άλλα γαμιούνται λυσσασμένα, ένα όνειρο σφυρίζει αδιάφορα. Τα όνειρα είναι αλήτες παραμύθια, που ζουν καλύτερα.

***

Ο πίνακας είναι του Max Beckmann