Το ποίημα του Adam

Πάντα άκουγα με ενδιαφέρον 

αυτούς που σιωπούν

Δεν έχει σημασία αν συμφωνούμε σε όλα

Αλλά - όσο κι αν μοιάζει τετριμμένη παραδοξολογία,

η φωνή κρύβει στην προσπάθεια της να πείσει

η σιωπή ανυπεράσπιστη σε καλεί, αν θες, να την ακούσεις.

Ξαπλωμένος στη σκιά του σχίνου μου

αφήνω τον άνεμο του Αυγούστου να με ξεφλουδίσει με τη φωτεινή αλμύρα του.

Πέρα κι απ' τη σιωπή, τα ελληνικά καλοκαίρια

εξηγούν όσα κι αυτή ακόμα αδυνατεί να περιγράψει.

Δεν ξέρω αν ο Αύγουστος είναι το κουκούτσι του λόγου,

αλλά θα τον φυτέψω στο χώμα βαθιά

εξασφαλίζοντας χωρίς αντιρρήσεις

τη σιωπή μου.

***

ο πίνακας είναι του Σπύρου Λύτρα