Ένα γράμμα μόνο η αρχή του. Τόπος. Χρόνος. "Αγαπητέ μου Θόδωρε". Το χαρτί διπλωμένο σε ένα σχολικό βιβλίο και ξεχασμένο εκεί 64 χρόνια. Ένα γράμμα που δεν στάλθηκε ποτέ. Ένα γράμμα που κανείς δεν έλαβε. Μια άγνωστη συνέχεια χαμένη για πάντα. Δασείες, ψιλές, περισπωμένες και δοτικές ανεπίδοτες.
Κι άνθρωποι καμιά φορά με μόνη την αρχή τους. Τόπος, χρόνος, και δοτικές ανεπίδοτες
Κι άνθρωποι καμιά φορά με μόνη την αρχή τους. Τόπος, χρόνος, και δοτικές ανεπίδοτες
Για το κάθε τι υπάρχει ο κατάλληλος τόπος και χρόνος . Επιδόθηκε σε σένα τώρα. Ήρθε λοιπόν η στιγμή του ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ήταν αυτό που τον έκανε να μην ολοκληρώσει την επιστολή του ;
ΑπάντησηΔιαγραφή1948 ...λες ;
Περίεργο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να είχε συμβεί άραγε;
@Σταυρούλα: αν το σκεφτείς, το ταξίδι αυτής της επιστολής δεν έχει τέλος. Όπως και η ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφή@κύριος αμ: Ίσως μια άλλη αρχή να ήταν καλύτερη. Το γράμμα θα γράφτηκε πιστεύω. Ξέμεινε αυτή.
@serenata: το πιο περίεργο νομίζω πως είναι πως έμεινε αυτή, ενώ δεν στάλθηκε.
Γι αυτό, να τα δίνουμε όλα στην ώρα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεπίδοτο, αλλά επισημαίνει και αναγνωρίζει πως είναι αμελής.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Nefosis: αν είχε επιδοθεί το γράμμα δεν θα μιλούσαμε καθόλου γι' αυτό. Λέω εγώ...
ΑπάντησηΔιαγραφή@γρηγόρης στ.: Να δεις που στην επιστολή που τελικά θα έστειλε δεν θα υπήρχε αυτή του η αμέλεια...