Φραουλίτσες, βατόμουρα, λωτούς, ξινόμηλα κι αντίστοιχα χελιδόνια, περιστέρια, σπουργιτάκια, κύκνους δύσκολα κανείς θα τα συνέδεε με βιβλία και παραμύθια. Αλλά αυτή είναι η κωδικοποίηση της παιδικής λογοτεχνίας από τους 2 μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της χώρας. Στην εμπορική λογική των δύο μεγάλων κάθε ηλικία εγκλωβίζεται σε συγκεκριμένο επίπεδο ανάγνωσης και βέβαια στο κατάλληλο "προϊόν" που εξυπηρετεί τις αντίστοιχες ανάγκες.
Οι δυο μεγάλοι δεν είναι βέβαια οι μόνοι που εγκλωβίζουν τα παιδιά σε συγκεκριμένα κανάλια ανάγνωσης, αφού λίγο πολύ σε πολλά βιβλία εκδοτικών οίκων θα δεις να σημειώνεται το εύρος των ηλικιών στο οποίο απευθύνεται ένα βιβλίο: πχ 6-9 ετών, 9-12 ετών, από 10 ετών κ.α. Συχνά τα τελευταία χρόνια θα συναντήσεις βιβλία μέχρι και για ηλικίες 2+ ! Το ίδιο εφαρμόζουν και τα μεγάλα μονοπωλιακά βιβλιοπωλεία, όπως η Πολιτεία στον online κατάλογό της ή ο Ιανός στα ράφια του.
Εν τέλει το ίδιο το αναγνωστικό κοινό έχει συνηθίσει σε αυτή την κατηγοριοποίηση, την επιζητούν εναγωνίως οι ενήλικες όταν αναζητούν βιβλία για παιδιά, δεν ρισκάρουν ένα βιβλίο για μεγαλύτερα παιδιά ή ενηλίκους, θα ακούσεις συχνά να ζητούν από τους βιβλιοπώλες "ένα βιβλίο για ένα κοριτσάκι 7,5 ετών, "ή ένα αγοράκι 11 χρόνων". Ακόμη και οι εκπαιδευτικοί σε αυτές τις αυτοσχέδιες συλλογές βιβλίων που συγκροτούν εθελοντικά στις σχολικές αίθουσες και τις ονομάζουν στρεβλά "σχολικές βιβλιοθήκες", συνηθίζουν την ταξινόμηση του βιβλιακού υλικού με ταξιθετικά συστήματα βασισμένα στις ηλικίες ή τις σχολικές τάξεις.
Μια εμπορική πρακτική οδηγεί έτσι σε έναν ακρωτηριασμό την αναγνωστική εξερεύνηση ακόμη και στις βιβλιοθήκες και τα σχολεία. Όταν με το πέρασμα της εφηβείας το καναλάρισμα δεν βρίσκει εμπορική σηματοδότηση, ο νέος αναγνώστης αφήνεται μόνος του, άπειρος και ακαθοδήγητος στον ωκεανό των βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου