Αυτή η πόλη δεν αγαπά την εκδοτική ιστορία της, εδώ που τα λέμε ούτε η χώρα μας αγάπησε ποτέ θεσμικά το βιβλίο. Ας πούμε στα οδωνυμικά της δεν έχει επιφυλάξει μερικά δρομάκια για τους εκδότες που σημάδεψαν την ελληνική παραγωγή του βιβλίου, την ίδια στιγμή που οι εθνοσωτήριοι πολιτικοί άνδρες τιμώνται οδικώς με σπουδή.
Αν δεν ήμασταν λοιπόν εμείς αυτοί που είμαστε θα είχαμε σε αυτή την πόλη μια μεγάλη οδό Φέξη προς τιμήν του πιο σημαντικού ίσως εκδοτικού οίκου του 20ου αιώνα, με τρεις γενιές εκδοτών, από το 1890 ως τη δεκαετία του 1970.
Οι μεταπολεμικές κουβερτούρες του οίκου ήταν εντυπωσιακές και πολύχρωμες, τα εξώφυλλα αντίθετα, συνήθως "σοβαρά" και λευκά. Μια ιδιαίτερη ωστόσο σειρά που συνομιλεί γραφιστικά με την αισθητική της εποχής είναι των αρχών του '60, του εγγονού Γεωργίου Φ. Φέξη, με τη χαρακτηριστική "ετικέτα" για τον τίτλο που θυμίζει μαθητικό τετράδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου