Διαβάζω αυτές τις μέρες το βιβλίο του Gotz Aly «Το λαϊκό κράτος του Χίτλερ» (Κέδρος, 2009). Το ενδιαφέρον του εστιάζεται στο πώς συμβίωσαν κοινωνικό κράτος και εγκλήματα στη Γερμανία των ναζί, πώς εξασφαλίστηκε η υποστήριξη των Γερμανών των κατώτερων τάξεων μέσα από τις κοινωνικές παροχές που «παρέπεμπαν» σε κοινωνική ισότητα και τέλος πώς εξασφαλίστηκαν τα χρήματα προκειμένου μέσω του ρουσφετιού να συναινέσουν οι Γερμανοί πολίτες στη ναζιστική δικτατορία.Δεν θα πω περισσότερα για το βιβλίο, πιστεύω πως έχει πολλά να πει σε όσους το διαβάσουν, γιατί για μια ακόμη φορά θα σταθώ αλλού. Στις πηγές…. Ο γερμανός ιστορικός και δημοσιογράφος, αφού στην αρχή του κειμένου αναφερθεί στη μικρή βιβλιογραφία που υπάρχει για την εθνικοσοσιαλιστική κοινωνική και οικονομική πολιτική περνάει στη συνέχεια στις πρωτογενείς πηγές που χρησιμοποίησε για να ερευνήσει το θέμα του. Αρχίζει να αναφέρεται έτσι σε μία σειρά από αρχεία (κρατικά, υπηρεσιών, ιδρυμάτων) κάνοντας ένα Έλληνα αρχειονόμο/ βιβλιοθηκονόμο να νοιώθει άβολα….
Ενδεικτικά αναφέρεται στο Αρχείο της Τράπεζας της Γαλλίας (το οποίο ωστόσο δεν έχει ευρετηριαστεί!!!), στα «λαμπρά» ευρετήρια και τις συνθήκες εργασίας στα Αρχεία της Τράπεζας της Ιταλίας και στην Ουγγρική Εθνική Τράπεζα που απέρριψε το αίτημά του να ερευνήσει αρχεία της για την περίοδο εκείνη. Και η Ελλάδα; Η Τράπεζα της Ελλάδας «άφησε αρκετές αιτήσεις μου αναπάντητες», αν και τελικά στο βιβλίο ο συγγραφέας επιφυλάσσει ολόκληρο κεφάλαιο για τη ρευστοποίηση της περιουσίας των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.Αυτό το «αναπάντητο» με ενοχλεί περισσότερο από μία άρνηση. Η απαξίωση δεν υποκρύπτει σνομπισμό, ούτε καν γραφειοκρατία, φανερώνει άγνοια και τριτοκοσμικές αντιλήψεις. Στην Ελλάδα «βάζουμε στο αρχείο» ό,τι εξαφανίζουμε, όχι ό,τι θέλουμε να βρούμε.
Πριν από λίγα χρόνια κάποιοι άνθρωποι με το πλεονέκτημα της εικόνας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας επιχείρησαν με εξαιρετικές πιθανότητες επιτυχίας να φέρουν στην Ελλάδα το παγκόσμιο συνέδριο της IFLA (International Federation of Library Associations), το κορυφαίο παγκόσμιο συνέδριο στο χώρο των επιστημών της πληροφόρησης. Ο λόγος που δεν έγινε στην Αθήνα είναι ότι ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (ΕΟΤ) δεν απάντησε ποτέ στις επιστολές του αρμόδιου γραφείου της IFLA. Ίσως να τις έβαλε στο αρχείο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου