Η «Ηρώων» είναι μια γειτονιά, ένας δρόμος από αυτούς που συγκρατούν στο χρόνο την κοινωνική μας ταυτότητα. Θαρρείς επί τούτου παραλείπεται η χρονολογία από όσους τον επικαλούνται: «Ηρώων 1912». Γιατί χαρακτηρίζει τους ενοίκους της στην άκρη της πόλης δεκαετίες τώρα αυτή η ασάφεια.
Πριν από λίγες μέρες αποσύρθηκε μία από αυτούς. Η θεία Ελένη. Ένας μικροσκοπικός άνθρωπος με σιωπηλό χαμόγελο που μαγείρευε πατάτες με μπιφτέκια στο φούρνο και τα καλοκαιρινά απογεύματα σερβίριζε πορτοκαλάδα με ανθρακικό στην αυλή.
Πρώτη φορά αντιλαμβάνομαι πως ο θάνατος ενός ανθρώπου παίρνει μαζί του τη μυρωδιά του σπιτιού του.
Πριν από λίγες μέρες αποσύρθηκε μία από αυτούς. Η θεία Ελένη. Ένας μικροσκοπικός άνθρωπος με σιωπηλό χαμόγελο που μαγείρευε πατάτες με μπιφτέκια στο φούρνο και τα καλοκαιρινά απογεύματα σερβίριζε πορτοκαλάδα με ανθρακικό στην αυλή.
Πρώτη φορά αντιλαμβάνομαι πως ο θάνατος ενός ανθρώπου παίρνει μαζί του τη μυρωδιά του σπιτιού του.
2 σχόλια:
Συλλυπητήρια...
Αυτή η γειτονιά της Τρίπολης και οι άνθρωποί της είναι σαν το "Δέκα" του Καραγάτση...
Ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου