Η Κυριακή πλησιάζει με ένα σύννεφο στα λόγια και τα αισθήματα. Συμπληρώνεται ένας χρόνος που το παρακράτος των νταήδων αστυνομικών σκότωσε ένα παιδί.*******
Ο περσινός Δεκέμβρης ήταν μια οργισμένη γιορτή. Ήταν η μοναξιά και η απογοήτευση που έσπασε σαν απόστημα στους δρόμους της χώρας.
*******
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο που καιγόταν στο Σύνταγμα φώτισε όμορφα τις καρδιές μας σκίζοντας το περιτύλιγμα της αδιαφορίας, της καταναλωτικής ευδαιμονίας, της σοβαροφάνειας. Τα Χριστούγεννα του 2008 ήταν αναστάσιμος ύμνος…
*******
Ενώ ο πρετεντέρης ψέλλιζε και το ΚΚΕ έκανε βόλτα στην Κουμουνδούρου, χιλιάδες νέοι … χτυπούσαν την πόρτα των νοικοκυραίων και εκμηδένιζαν το δικαίωμα στο ζάπινγκ.
*******
Δεν μπορώ να πω πολλά για το Δεκέμβρη. Με πνίγει ο καπνός μιας δολοφονίας. Ο Δεκέμβρης είμαι εγώ. Αλλά όχι μόνος αυτή τη φορά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου