Αστυνομική είδηση

Το αστυνομικό ρεπορτάζ είναι η πιο ατόφια μορφή ποιήματος. Τα γεγονότα αποδίδονται με εμμονή στις λεπτομέρειες, οι φράσεις γεννιούνται ύστερα από εξονυχιστικό έλεγχο των ευρημάτων. «Οι πιο αληθινές ιστορίες είναι αυτές που δεν τις θυμάται κανείς»*, όμως πως θα μπορούσα να ξεχάσω αυτή την είδηση;

«Ενενηντάχρονος έπνιξε με μαξιλάρι την 85χρονη σύζυγό του και στη συνέχεια τοποθέτησε ένα μαχαίρι στο δάπεδο και έπεσε πάνω σε αυτό, δίνοντας τέλος και στη δική του ζωή... για «να μην είναι ούτε αυτός ούτε εκείνη βάρος στους άλλους».
Το σημείωμα που είχε αφήσει στο διαμέρισμά τους, στην οδό Κύπρου 26α, στα Βριλήσσια, εξηγούσε τους λόγους που τον οδήγησαν σ' αυτήν την απόφασή του. «Η απελπισία και η απόγνωση με οδήγησαν στη λύση αυτού του δράματος. Είμαι ο θύτης και το θύμα», ανέφερε μεταξύ άλλων. Σε άλλο σημείο, σύμφωνα με πληροφορίες, επισήμανε ότι η εγγονή του, στην οποία αφήνει και τα χρήματά του, σχολάει στις 12.30 το μεσημέρι και πρέπει να ενημερωθεί η μητέρα της να πάει να την πάρει από το σχολείο.
Ο 90χρονος που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, όπως και η 85χρονη σύζυγός του, παλιά εκφωνήτρια της ΕΡΤ, είχε στο μυαλό του τον «λυτρωτικό θάνατο» ως τη μοναδική λύση.
Πριν αφαιρέσει τη ζωή της γυναίκας με την οποία μοιράστηκε τη ζωή του, τηλεφώνησε στο «100» και ενημέρωσε τους αστυνομικούς για όσα θα ακολουθούσαν, ζητώντας τους να ειδοποιήσουν την κόρη του.
Και λίγο μετά τις 8.20 το πρωί, αποφάσισε να δώσει το τραγικό τέλος. Σκότωσε πρώτα τον άνθρωπο με τον οποίο μοιράστηκε τη ζωή του και μετά σκοτώθηκε. Οι δυο τους ήταν μαζί στη ζωή, μαζί και στον θάνατο».
Α.Κ.Μ.
*η φράση είναι από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «τι θα κάνουμε το χειμώνα» (από τη συλλογή «Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου»