Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Τι εννοεί η Ιστορία όταν σου κλείνει το μάτι...

... ή επετειακό αφιέρωμα μέσα απ' τα τείχη. Θα μπορούσε να είναι υπόμνηση για την αντίσταση που ξεκίνησε με ένα ΟΧΙ, αν δεν ήταν εφιαλτική πραγματικότητα που σε περικυκλώνει.

Την προηγούμενη Τετάρτη άλλος ένας άστεγος βρέθηκε νεκρός από το ψύχος στο άλσος του Θησείου. Διάβασα στο blog του processwork.gr για έναν άστεγο στο Καλαμάκι που κοιμάται στο στρώμα που κάποιοι πέταξαν στα σκουπίδια. Όσο τα σκουπίδια παραμένουν αμάζευτα δίπλα του, αυτός θα κοιμάται εκεί.

Εντοπίσαμε πριν λίγες μέρες στη Βιβλιοθήκη μια ποιητική συλλογή του Σωτήρη Σκίπη με τίτλο "Μέσ' από τα τείχη". Είναι έκδοση του 1943, φέρει χαρακτικά (ξυλογραφίες) του Σπύρου Βασιλείου και κυκλοφόρησε χειρογραφημένο σε 105 αριθμημένα αντίτυπα. Τα ποιήματα περιγράφουν την καθημερινή ζωή της λεηλατημένης και κατεχόμενης Αθήνας. Διαλέγω δυο σελίδες και τις αφήνω εδώ:




Αν για κάποιο λόγο η ιστορία επαναλαμβάνεται, μήπως κάτι επιχειρεί να μας (ξανα)πεί;

10 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Αυτή μας το λέει, εμείς το ακούμε? :|

Ανώνυμος είπε...

Πόσο επίκαιρο το ποίημα του Σκίπη!

Συγκλονιστικό!

Και το χαρακτικό του Βασιλείου εξαιρετικό!


κ.κ.

Τσαλαπετεινός είπε...

"η ιστορία επαναλαμβάνεται", "η ιστορία διδάσκει"...τίποτα τελικά από αυτά δεν ισχύει παρά μόνο αυτό που λες εσύ: "η ιστορία μας κλείνει το μάτι" μόνο που εμείς κοιτάμε αλλού.

Υ.Γ. Σε ζηλεύω για τους θησαυρούς που βλέπουν τα μάτια σου και πιάνουν τα χέρια σου. Και χαίρομαι.

Το Φαουδι είπε...

Η Ιστορία απλώνει το χέρι της και μου κλείνει το ένα μάτι, σε μια προσπάθεια να με κάνει να συγκεντρωθώ, να εστιάσω, να δω μπροστά μου, να σταματήσω να χαζεύω από 'δω κι από κει.

Πότε θα συγχυστεί και θα μου μαυρίσει το μάτι δεν ξέρω, αλλά δεν νομίζω να αργήσει πολύ.

Εξαιρετικό το κείμενο και το χαρακτικό!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Πρέπει να έχει αναπαραχθεί με πολύγραφο. Αυτά τα βιβλία (έχω δει και ένα του Άγι Θέρου αν δεν κάνω λάθος)κυκλοφόρησαν στις χειρότερες συνθήκες της Κατοχής και είναι αξιοθαύμαστο το ότι κάποιους αφορούσε η ποίηση σε αυτές τις συνθήκες. Θα μου πείτε πως εδώ άλλοι έκαναν αντίσταση και απελευθέρωναν περιοχες. Όμως και η αντίσταση του ενεργού πνεύματος έχει την αξία της. Τουλάχιστον μπορεί να μας κλείνει το μάτι και δεκαετίες μετά...

αγκνιρα είπε...

Μ΄άρεσε πολύ το ποιήμα, Γιώργο! Και το «έδεσες» και πολύ καλά με όλο το πόστ.
Καλή σου μέρα κι από δω.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

γεια σου Αγκνίρα, καλημέρα.

Dina Vitzileou είπε...

Πρόσφατα άκουσα το τραγούδι του Μηλιώκα "Ζητώ συγνώμη"..Δεν το γνώριζα.

Τώρα διαβάζω αυτό το όμορφο ποίημα.Δεν το γνώριζα,ούτε τον ποιητή.

Νομίζω πως η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται,
απλά η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της.
Και εκεί στα κάτω, είναι που μας κλείνει το μάτι η Ουσία..

liakada είπε...

Ναι κάτι θέλει να μας πει η Ιστορία..
Το θέμα όμως δεν είναι εκεί!Το θέμα είναιόχι μόνο να την ακούσουμε αλλά να ερμηνεύσουμε και σωστά τα λόγια της!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Νομίζω liakada πως αν ξεκινήσουμε την ανάγνωση της ιστορίας βάζοντας στο κέντρο τον άνθρωπο δεν θα μπερδευτούμε στις ερμηνείες. Εξάλλου όπως λέει και η Dina Vitzileou μεγαλώνοντας δεν χάνουμε την ικανότητά μας να μαθαίνουμε. Αν θέλουμε...