Ο θησαυρός της γραφής της θα κατοικεί πάντα μέσα μας, όπως η πρώτη βροχή του φθινοπώρου ποτίζει τη διψασμένη γη του καλοκαιριού. Σε μία από τους πιο άξιους ταξιδευτές της παιδικής μας ψυχής - αυτής που μοιάζει μεγαλώνοντας με ιδανικό νησί που κάποτε επισκεφτήκαμε (κάποιο καλοκαιρινό απόγευμα ίσως στα 8, 9 μας χρόνια) - ένα δάκρυ πολύτιμο είναι το στερνό μας "αντίο". Ένα δάκρυ από τους δικούς μας θησαυρούς.
Καλό ταξίδι Ζωρζ Σαρή
Γιώργος Κατσαμάκης
(ένας πιτσιρίκος που έκλεισε σήμερα τα 38 του χρόνια)
3 σχόλια:
Ειναι τρεις το πρωί, το μαθαίνω από σένα, έχω πραγματικά συγκινηθεί, μπορεί να φταίνει και τα τσιπουράκια, δεν ξέρω, χρόνια σου πολλά Γιώργο, κι εσύ διδυμάκι :)
Χρόνια Πολλά Γιώργο!
http://edlhm.livejournal.com/15428.html
Κι εγώ από σένα το μαθαίνω τώρα. Εκείνη έφυγε αλλά συνεχίζει να μας προσφέρει μαθήματα.
Υ.Γ Να τα εκατοστήσεις και να παραμείνεις ένας αληθινός πιτσιρίκος. Και με αρκετή καθυστέρηση, να χαίρεσαι την Καλλιόπη σου.
Δημοσίευση σχολίου