Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Είτε το πιεις...


Η μοναξιά είναι κατάρα ή προνόμιο μόνο των μόνων; Αν μοιραζόμαστε τη μοναξιά μας, την περιφέρουμε, τη διηγούμαστε, την υπονοούμε, τελικά την αναιρούμε; Η μοναξιά είναι απουσία ή παρουσία; Αν η μοναξιά είναι η μία όψη του νομίσματος τότε το νόμισμα ποιο είναι; Τρεις άνθρωποι γύρω από ένα τραπέζι είναι λιγότερο μόνοι από έναν άνθρωπο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του;

Είναι μοναξιά και η μικροπρέπεια των άλλων, ένα μνημόσυνο γεμάτο μόνο γέρους, μια συννεφιασμένη μέρα, μια φράση που αναγκάστηκες να γράψεις (..."αφήνοντας πίσω όλα τα ιδιωτικά και δημόσια σχολεία της περιοχής..."), μια κλειδωμένη τουαλέτα, ένας πράσινος αναπτήρας, ένα δαχτυλίδι που ‘χει γραμμένη πάνω του μια φράση του Θερβάντες για τη Δουλτσινέα. Ένα ποτήρι τσίπουρο είναι μοναξιά, είτε το αφήσεις γεμάτο, είτε το πιεις.
***
αφιερωμένο στο Γιώργο και τη Σταυρούλα

16 σχόλια:

Ξωτικό είπε...

δεν υπάρχει μοναξιά άμα έχεις καλή σχέση με τον εαυτό σου... πόσο μάλλον άμα έχεις τέτοιους φίλους!

Σταυρούλα είπε...

Καταρχάς σ΄ευχαριστώ για την αφιέρωση. Κοίτα δόξες το δαχτυλίδι! Πότε το φωτογράφισες.

Ξωτικό , υπάρχει όταν δεν είσαι με τους φίλους.Όσο κι αν αγαπάς τον εαυτό σου, χτυπάει η ρημάδα .

Ανώνυμος είπε...

Μια ερμηνεία της μοναξιάς

Αναρωτιέται πώς μπόρεσε κ' έμεινε
τόσο μόνος στον κόσμο. Σηκώνεται έπειτα
κι ανοίγει ένα -ένα τα παράθυρα. (Βλέπει
προς όλα τα σημεία το σπίτι):


Σύννεφα
Σύννεφα
Σύννεφα -


Ίσως, λέει, να κατάλαβα τι θα ειπεί
μόνος. Σε μια γης που είναι όλη,
απ' τη μι' άκρη ως την άλλη της
λασπωμένη, εσύ να διστάζεις
να ενδώσεις.


Να μη θέλεις εσύ
να λερώσεις την Ύπαρξη.


Νικηφόρος Βρεττάκος

http://www.youtube.com/watch?v=swV57dkrk1M

κ.κ.

Ανώνυμος είπε...

Και:

Μοναξιά δεν υπάρχει

Μοναξιά δεν υπάρχει εκεί που ένας άνθρωπος
σκάφτει ή σφυρίζει ή πλένει τα χέρια του.
Μοναξιά δεν υπάρχει εκεί που ένα δέντρο
σαλεύει τα φύλλα του. Εκεί που ένα ανώνυμο
έντομο βρίσκει λουλούδι και κάθεται,
που ένα ρυάκι καθρεφτίζει ένα άστρο,
εκεί που βαστώντας το μαστό της μητέρας του
μ' ανοιγμένα τα δυο μακάρια χειλάκια του
κοιμάται ένα βρέφος, μοναξιά δεν υπάρχει.

Νικηφόρος Βρεττάκος
από την Εκλογή από το έργο του, 1964

κ.κ.

serenata είπε...

Συμφωνώ με τη Σταυρούλα...όσο και ν' αγαπάς τον εαυτό σου...είναι στιγμές που δεν περιγράφονται.
Για μένα μοναξιά είναι η παρουσία της απουσίας...

Καλή εβδομάδα:)

Polyanna είπε...

Όταν όμως το ένα ποτήρι τσίπουρο έχει παρέα γύρω του μερικά ακόμη, τότε (για λίγο έστω) την αφήνει στην άκρη κανείς τη μοναξιά του...

πολλές μοναξιές μαζί γίνονται παρέα!

Ανώνυμος είπε...

Και φυσικά με προκαλείς να σου γράψω στίχο από την αγαπημένη σου ποιήτρια: Η μοναξιά φοβάται μόνο τον άνθρωπο δίπλα σου.
Οπότε εμείς δεν φοβόμαστε ρε.

Nefosis είπε...

Αν Δουλτσινέα είναι το δαχτυλίδι και Δον Κιχώτης ο φλογερός πράσινος αναπτήρας, η μοναξιά το σκάει στις σκιές της. :)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Ξωτικό: εγώ λέω πως μοναξιά είναι ένας κόσμος που σε ξαφνιάζει με την μικροπρέπεια και τη δειλία του...

@Σταυρούλα: που να το ήξερε ο Θερβάντες πως ο Δον Κιχώτης θα γινόταν δαχτυλίδι...

@κ.κ.: οι ποιητές βέβαια τρέφονται με μοναξιά... (πόσο μάλλον ο Βρεττάκος)

@serenata: απόλυτα συμφωνώ βέβαια: η πανταχού παρούσα απουσία...

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@polyanna: έχεις δίκιο κι εσύ (τι έχω πάθει σήμερα; Παντού δίκιο βρίσκω), όμως πολλές μοναξιές μαζί νομίζω πως είναι πολλές μοναξιές μαζί.

@Χαμένο Επεισόδιο: ο αστυνόμος είναι όργανο, το όργανο είναι μπουζούκι, άρα εμείς δεν φοβόμαστε :)

@Nefosis: Αν. Αν δεν; (μου αρέσει αυτό που είπες)

roubinakiM είπε...

αν η μοναξιά είναι η απουσία της παρουσίας δεν αναπληρώνεται, αντικαθίσταται
η μοναξιά δεν μετριέται, μοιράζεται
όταν είσαι μόνος και αγαπάς τον εαυτό σου απλώς μοιράζεσαι τη μοναξιά με κάποιον φίλο σου

Ανώνυμος είπε...

Στην υγειά σας άνθρωποι!

(όχι άλλη Κικήδη Μουλά όμως, παρακαλώ!)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@roubinakiM: Με έχει πάρει ο κατήφορος της συμφωνίας μεν, στην περίπτωσή σου όμως είναι ακριβώς αυτό που σκέφτομαι και νομίζω πως λέω. Η μοναξιά μοιράζεται...

@silentcrossing: έλα ντε... λες και η μοναξιά και όλο αυτό το παιχνίδι με τις λέξεις (η μεταφορά) είναι δικό της πεδίο, αποκλειστικό... όχι άλλη Κικηδήμου Λα :)

Ανώνυμος είπε...

Η μοναξιά είναι η όψη ενός νομίσματος που αγνοεί ότι υπάρχει και άλλη όψη.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@fvasileiouW σιγά μην γλίτωνες τη ... συμφωνία μου. Πάντως αυτό που ουσιαστικά λέω στο ποστ είναι πως η μοναξιά υπάρχει παντού (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχει μικρή και μεγάλη, υποφερτή και αφόρητη)

HappyHour είπε...

Η μοναξιά είναι ο καλύτερος φίλος του καπιταλισμού!

(κι άμα θες μην συμφωνείς :Ρ )