Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Γιάννενα, 1998



Μου αρέσει όταν πιάνει η βροχή.
Αδειάζουν οι δρόμοι.
Και τότε εμφανίζεται αυτός που είμαι εγώ
σαν ίσκιος
περαστικός από τον άλλο κόσμο.
Σφυρίζοντας ένα σκοπό για μια αγάπη
#
Μου αρέσει όταν έρχεται η ομίχλη
Σαν γόμα σβήνει
Κι ύστερα φεύγει (έτσι αθόρυβα όπως ήρθε)
κι όλα είναι πάλι στη θέση τους
Και 'συ απορείς ποιο λάθος
διορθώθηκε
#
Αυτό το βουνό απέναντι
μαύρο και μόνο
σαν και μένα είναι
φρουρός του άφατου

3 σχόλια:

Evi Voulgaraki είπε...

Από το παραμύθι στην ποίηση, εξαιρετικό!

Σταυρούλα είπε...

Πολύ καλό! :)

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο, ρε Γιώργο!