Αν κάτι

 

Το χέρι δεν μου χρειάζεται πλέον
Το αφήνω εδώ, εκεί, το πετάω
Ούτε το πόδι μου, το κόβω
Δεν θα πάω πουθενά
Από κάπου δεν θα γυρίσω
Το αυτί μου ας μην ακούσει
Το ακουμπώ ήσυχα-ήσυχα στο κομοδίνο
Και το μάτι μου, ως και το μάτι μου θα κλείσω
Θα το διπλώσω με ένα πανί
Και θα το βάλω στο συρτάρι ανάμεσα στις φανέλες και τα εσώρουχα
προσεκτικά

Και τη φωνή μου θα σβήσω
Λέξεις δεν θα με κρύβουν πια από σένα
Ούτε και η σιωπή μου

Και θα μείνω ο υπόλοιπος ένα ρουθούνι
Που θα οδηγεί τον αέρα
Εντός κι εκτός μου

Αν κάτι χρειάζομαι
Είναι ο αέρας

***

ο πίνακας είναι της Στέλλας