Δρόμοι και Μασόνοι και αρκαδικά χωριά

Προφανώς οι δρόμοι υπάρχουν για να οδηγούν κάπου, να σε πηγαίνουν από ένα σημείο σε ένα άλλο. Τους ορίζει από τη μια αυτή η λειτουργία και από την άλλη η υποχώρηση των παρακείμενων ιδιοκτησιών - αν κανείς δεν παραχωρούσε από την ιδιοκτησία του ένα τμήμα δεν θα υπήρχαν δρόμοι. Όλο αυτό, μοιάζει να υπηρετεί και κάποιον ασαφή παραβολικό σκοπό του τύπου "αφήνεις χώρο για να χαραχθούν οι δρόμοι της ζωής", αλλά μακριά από μένα τέτοιες ευκολίες.

Τη δεκαετία του 1830 πρέπει να είχε πιάσει τις ΗΠΑ, ειδικά τη Ματσατσούτσες και ειδικότερα την ιστορική Βοστώνη αντιμασονική λύσσα, ίσως βέβαια σε ένα κατεξοχήν τεκτονικό αιώνα (κατά τον οποίο η μασονία πρέπει να άνθισε παγκοσμίως) ο ελευθεροτεκτονισμός να είχε τόσο αναπτυχθεί στις μεγάλες αμερικανικές πόλεις, που η εκκλησία να οργάνωσε μια βίαιη και στιβαρή σταυροφορία εναντίον του.

Σε αυτόν εδώ τον ιστορικό δρόμο της αμερικανικής μεγαλούπολης, την State street, στον αριθμό 96-98, το 1832 είχε μάλιστα την έδρα του ένα ατόφιο "Anti-Masonic Bookstore". Καθώς βρίσκω ένα αμερικανικό αντιμασονικό φυλλάδιο του 1832 στη βιβλιοθήκη ενός χωριού της Αρκαδίας το καλοκαίρι του 2022, σκέφτομαι πως οι δρόμοι δεν ανοίγονται μόνο ανάμεσα σε ιδιοκτησίες και με αμοιβαίες ιδιοκτησιακές παραχωρήσεις, αλλά και ανάμεσα σε ζωές, ταξίδια, βιβλία, πάθη και αναπόφευκτα κυλάω σε παραβολικές εκτροπές και συμβολισμούς....