Το Μάιο του 1922 δημοσιεύτηκε στο Journal of Industrial and Engineering Chemistry και ανατυπώθηκε στο Reprint and Circular series of the National Research Council (ΗΠΑ) το άρθρο του Charles L. Reese με τίτλο: Information needs in Science and Technology.
Πριν από 86 χρόνια ο συγγραφέας εκκινούμενος από το αξίωμα «η γνώση είναι δύναμη» μέσα στα άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία διαπιστώνει ότι σήμερα (1922) η παραγωγή πληροφοριών είναι υπεροβολικά μεγάλη. O κόσμος παράγει εκατομμύρια τυπωμένες, δακτυλογραφημένες και γραμμένες σελίδες τεκμηρίων (records) έρευνας, εφευρέσεων, ανάπτυξης και πρακτικών εμπειριών. Αυτή η καταπληκτική αύξηση στην ποσότητα της ανθρώπινης γνώσης συνοδεύεται πια από μία ακόλουθη ανάπτυξη της εξειδίκευσης στο επιστημονικό ενδιαφέρον, την απασχόληση και την ορολογία..
Συνεχίζει λοιπόν ο Reese διαπιστώνοντας ότι όσο η γνώση αυξάνεται τόσο οι μηχανισμοί που την συγκεντρώνουν γίνονται ολοένα και λιγότερο αποτελεσματικοί στη διαχείρισή της.. Θεωρεί δε ότι τώρα (1922) παρά ποτέ είναι τόσο ξεκάθαρο και επείγον να δημιουργηθούν αποτελεσματικά πληροφοριακά εργαλεία ή κλειδιά για τη γνώση. Επικεντρωμένος στην επιστημονική και τεχνική γνώση και θέτοντας τη βάση αυτού που αργότερα ονομάστηκε knowledge management ο Reese αναρρωτιέται: « Γιατί να μην αναλάβουμε τη συγκέντρωση, αποθήκευση, μεταφορά και διανομή της γνώσης με την ίδια αποτελεσματικότητα που διαχειριζόμαστε την εμπορική παραγωγή;
Αφορμή για το άρθρο στάθηκε η βιβλιοθήκη του Research Information Center που εγκαινίασε το National Research Council των ΗΠΑ εκείνη τη χρονιά.
Αρχική μου πρόθεση ήταν να αντιπαραβάλλω το χρόνο που αυτά γράφτηκαν με το έτος ίδρυσης του ελληνικού Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (1980: με χρηματοδότηση του "Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών") ή να σχολιάσω κατά πόσο αποτελούν σήμερα μία πραγματικότητα στα ελληνικά δεδομένα όλα αυτά, όμως κάτι τέτοιο θα ήταν ίσως υπερβολικά στρατευμένο σε απαξιωτικό λαϊκισμό.
Οπότε θα κάνω κάτι άλλο. Θα αφιερώσω αυτό το κείμενο στους συναδέλφους μου που αναπαράγουν το νόημά του στα συνέδριά μας ως νέα επιστημονική ανακάλυψη. Και θα επαναλάβω εμφατικά την τελευταία πρόταση του Reese από το απόσπασμα που παρέθεσα:
«Γιατί να μην αναλάβουμε τη συγκέντρωση, αποθήκευση, μεταφορά και διανομή της γνώσης με την ίδια αποτελεσματικότητα που διαχειριζόμαστε την εμπορική παραγωγή;»
Charles L. Reese (1922)
Πριν από 86 χρόνια ο συγγραφέας εκκινούμενος από το αξίωμα «η γνώση είναι δύναμη» μέσα στα άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία διαπιστώνει ότι σήμερα (1922) η παραγωγή πληροφοριών είναι υπεροβολικά μεγάλη. O κόσμος παράγει εκατομμύρια τυπωμένες, δακτυλογραφημένες και γραμμένες σελίδες τεκμηρίων (records) έρευνας, εφευρέσεων, ανάπτυξης και πρακτικών εμπειριών. Αυτή η καταπληκτική αύξηση στην ποσότητα της ανθρώπινης γνώσης συνοδεύεται πια από μία ακόλουθη ανάπτυξη της εξειδίκευσης στο επιστημονικό ενδιαφέρον, την απασχόληση και την ορολογία..
Συνεχίζει λοιπόν ο Reese διαπιστώνοντας ότι όσο η γνώση αυξάνεται τόσο οι μηχανισμοί που την συγκεντρώνουν γίνονται ολοένα και λιγότερο αποτελεσματικοί στη διαχείρισή της.. Θεωρεί δε ότι τώρα (1922) παρά ποτέ είναι τόσο ξεκάθαρο και επείγον να δημιουργηθούν αποτελεσματικά πληροφοριακά εργαλεία ή κλειδιά για τη γνώση. Επικεντρωμένος στην επιστημονική και τεχνική γνώση και θέτοντας τη βάση αυτού που αργότερα ονομάστηκε knowledge management ο Reese αναρρωτιέται: « Γιατί να μην αναλάβουμε τη συγκέντρωση, αποθήκευση, μεταφορά και διανομή της γνώσης με την ίδια αποτελεσματικότητα που διαχειριζόμαστε την εμπορική παραγωγή;
Αφορμή για το άρθρο στάθηκε η βιβλιοθήκη του Research Information Center που εγκαινίασε το National Research Council των ΗΠΑ εκείνη τη χρονιά.
Αρχική μου πρόθεση ήταν να αντιπαραβάλλω το χρόνο που αυτά γράφτηκαν με το έτος ίδρυσης του ελληνικού Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (1980: με χρηματοδότηση του "Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών") ή να σχολιάσω κατά πόσο αποτελούν σήμερα μία πραγματικότητα στα ελληνικά δεδομένα όλα αυτά, όμως κάτι τέτοιο θα ήταν ίσως υπερβολικά στρατευμένο σε απαξιωτικό λαϊκισμό.
Οπότε θα κάνω κάτι άλλο. Θα αφιερώσω αυτό το κείμενο στους συναδέλφους μου που αναπαράγουν το νόημά του στα συνέδριά μας ως νέα επιστημονική ανακάλυψη. Και θα επαναλάβω εμφατικά την τελευταία πρόταση του Reese από το απόσπασμα που παρέθεσα:
«Γιατί να μην αναλάβουμε τη συγκέντρωση, αποθήκευση, μεταφορά και διανομή της γνώσης με την ίδια αποτελεσματικότητα που διαχειριζόμαστε την εμπορική παραγωγή;»
Charles L. Reese (1922)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου