
Είναι εντυπωσιακό πως η διεθνής κουλτούρα της διαφήμισης αντιλαμβάνεται αυτό που η εθνική πολιτική αδυνατεί να προγραμματίσει: ότι δηλαδή πυλώνας της παιδείας είναι οι βιβλιοθήκες.
Ίσως βέβαια για το φαινόμενο αυτό, της χρήσης των βιβλιοθηκών ως εικόνων που παραπέμπουν στην ποιοτική οραματική παιδεία, να υπάρχει και μία δεύτερη στενάχωρη ερμηνεία: η βιβλιοθήκη φαντάζει εξίσου μεγαλεπήβολη όσο ένα τούνελ ή μια γέφυρα. Δυστυχώς ακόμη δεν θεωρείται αυτονόητο συστατικό της παιδείας, άρα οικείο στοιχείο χωρίς οραματικό συμβολισμό, άρα «άχρηστο» σύμβολο προς διαφημιστική χρήση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου