Τις μέρες που απολύονταν οι μισοί υπάλληλοι μιας Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης τον Ιούνιο, η διευθύντρια άρον-άρον έφευγε για ολιγοήμερες διακοπές. Πώς θα αντιμετώπιζε εξάλλου θυμωμένα, απογοητευμένα, φοβισμένα βλέμματα; Όταν γύρισε, η βαβούρα είχε καταλαγιάσει, μόνο που οι δουλειές είχαν παγώσει και οι μόνιμοι γκρίνιαζαν. Τους έκλεισε το στόμα τάζοντάς τους υπερωρίες, εξάλλου οι φοιτητές είχαν συνηθίσει η βιβλιοθήκη να είναι ανοιχτή και το απόγευμα. Δεν ξέρω τι κάνουν οι συνάδελφοι, χαθήκαμε… ο καθένας στον αγώνα του… κάποιοι ίσως να τρέχουν πάλι πίσω από βουλευτές… κάποιοι έχουν χάσει τους δικούς τους που έπαιρναν τηλέφωνο λέγοντας «γράψε ένα όνομα… είναι για τη βιβλιοθήκη…»…Τι σας λέω τώρα… οι συμβασιούχοι λείπουν από τη φρασεολογία αυτών των εκλογών… υπάρχουν μόνο τα κατάπτυστα STAGE…
Λείπουν και από το συνδικαλισμό… η προσωρινότητα δεν «επιτρέπει» δημιουργία σωματείων… και η ΓΣΕΕ κοιμάται τον ύπνο της (η ΑΔΕΔΥ ροχαλίζει κιόλας)… το ΠΑΜΕ ακολουθεί τη σεχταριστική λογική του ΚΚΕ…
Πρώην υπουργοί και στελέχη της ΝΔ που έθαψαν τις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες, είτε πριμοδοτούνται με μία θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας (Νίκη Γκοτσοπούλου), είτε περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι ως νέοι επιβήτορες της κρατικής μας διάλυσης…
Δεν θα ξεχάσω τι έκανε ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης ως Υπουργός Παιδείας το βράδυ και την επόμενη της δολοφονίας του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Δεν θα ξεχάσω τι δεν έκανε ποτέ ο φινετσάτος Άρης Σπηλιωτόπουλος…
Οι εκλογές δεν είναι μόνο ανάθημα, αλλά και ανάθεμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου