Ατάκτως

Το "καβαφικό" πρωτοσέλιδο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας με κάρφωσε στη θέση μου: «Αποχαιρέτα την Ελλάδα που ήξερες». Καιρό είχα να νοιώσω τόσο ακριβή, περιεκτικό και… δημοσιογραφικό έναν τίτλο. Η αλήθεια είναι πως από τη μία πλευρά τρομάζω με τα επερχόμενα. Από την άλλη χαίρομαι μέσα μου βαθιά με μια χαρά παράλογη και απελπισμένη: να τελειώσουν τα λαμόγια που έπιναν ως ενδιάμεσοι τα κονδύλια, να τρίψουν στα μούτρα τους τα χρέη τους οι νεόπλουτοι, να πνιγεί με δυο λόγια ολόκληρη χώρα στις συνέπειες της διαφθοράς της….

Σε αυτό το πανηγύρι αυτών των χρόνων δεν έχω το παραμικρό μερίδιο, ποτέ δεν το ζήτησα και ποτέ δεν το δέχτηκα. Η τιμωρία αυτή – η κρίση βέβαια δεν είναι οικονομική, είναι πολιτική – δεν έρχεται όμως ως ποινή μόνο επί αδίκων. Και όπως ξέρουμε δεν θα διορθώσει τίποτα, όταν ξεπεραστεί. Γι’ αυτό είναι παράλογη η χαρά μου.

Στις σελίδες 52-55 το ΒΗΜagazino (τ. 487) φιλοξενεί ένα άρθρο για την ανταλλαγή ερωτικών συντρόφων σε «ειδικά» νυχτερινά κέντρα, τα swinger’s clubs. Στις επόμενες ακριβώς σελίδες (56-60) το ίδιο περιοδικό, στο ίδιο τεύχος, έχει ένα αφιέρωμα στον Κώστα Αξελό. Αυτό που τοποθετεί δίπλα-δίπλα ένα λαϊφστάιλ άρθρο ενός κομπλεξικού δημοσιογράφου με το πνεύμα ενός σύγχρονου διανοητή είναι το ίδιο που τοποθετεί τις σερβιέτες με φτερά δίπλα σε ένα βιβλίο στα ράφια των σουπερμάρκετ: η αγορά, η κατανάλωση, ο καπιταλισμός. Έτσι η σκέψη ενός διανοητή στη ζυγαριά της ενημέρωσης αποκτά το ίδιο βάρος με τις αλλαξοκωλιές κάποιων σεξουαλικά καταπιεσμένων συνανθρώπων μας.

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τελικά οδηγεί στον εξοστρακισμό είτε τους εκπαιδευτικούς που κάνουν καλά τη δουλειά τους, όπως η κα Στ. Πρωτονοτάριου, είτε τους «ατίθασους» μαθητές που τολμούν να γράφουν σε ένα group στο facebook ότι μισούν τη διευθύντριά τους. Θα ήθελα να ρωτήσω έναν άνθρωπο της ΟΛΜΕ: οι καθηγητές που πήραν τέτοια απόφαση αποβολής για την εν λόγω μαθήτρια πόσες ώρες έχουν διδαχτεί παιδαγωγική στο πανεπιστήμιό τους για να ονομάζονται και «παιδαγωγοί»;

Στα πρώτα μαθητικά χρόνια είχα τη συνήθεια να κλείνω κάθε έκθεσή μου με ένα… δικής μου έμπνευσης ποίημα!!!
… τηρώντας λοιπόν την παράδοση, σας αφήνω ένα σχετικό ποίημα του Μίροσλαβ Χόλουμπ από το βιβλίο των εκδόσεων «Παρασκήνιο»: Δύο Ευρωπαίοι ποιητές: Ζμπίγκνιεβ Χέρμπερτ, Μίροσλαβ Χόλουπ (μετάφραση: Γιώργος Ζ. Χριστοδουλίδης).

Σας ασπάζομαι,
Γιώργος

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Η γη γυρίζει, λέει ο μικρός ο μαθητής
Λάθος, η γη γυρίζει, λέει ο δάσκαλος.

Οι λόφοι πρασινίζουν, λέει ο μικρός ο μαθητής
Λάθος, οι λόφοι πρασινίζουν, λέει ο δάσκαλος.

Δύο επί δύο κάνουν τέσσερα, λέει ο μικρός ο μαθητής
Λάθος, δύο επί δύο κάνουν τέσσερα, διορθώνει ο δάσκαλος.

Επειδή ο δάσκαλος ξέρει καλύτερα.