Υπάρχουν ιστορίες που δεν ξέρεις από πού να τις πιάσεις, να τις ξεδιπλώσεις, να τις προστατέψεις από οτιδήποτε περιττό. Μια τέτοια είναι η ακόλουθη:
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ, κατά κοινή ομολογία ένας σεμνός, πιστός και ηθικός κομμουνιστής. Όταν το ΚΚΕ αποχώρησε από το Συνασπισμό, ο άνθρωπός μας σε πείσμα των βιοτικών του αναγκών και των υποχρεώσεων απέναντι στην οικογένειά του επέλεξε τους… «ροζ», που έλεγε και ο ταξιτζής σε μια προηγούμενη ανάρτηση. Αυτό σήμαινε, εκτός των άλλων, ότι έπρεπε επειγόντως να βρει μια νέα δουλειά να βιοπορίζεται. Για μήνες λοιπόν πουλούσε τα πολλά βιβλία της βιβλιοθήκης του σε πάγκο, μέχρι να καταφέρει να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο και έκτοτε να πουλάει ξένα βιβλία.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ, κατά κοινή ομολογία ένας σεμνός, πιστός και ηθικός κομμουνιστής. Όταν το ΚΚΕ αποχώρησε από το Συνασπισμό, ο άνθρωπός μας σε πείσμα των βιοτικών του αναγκών και των υποχρεώσεων απέναντι στην οικογένειά του επέλεξε τους… «ροζ», που έλεγε και ο ταξιτζής σε μια προηγούμενη ανάρτηση. Αυτό σήμαινε, εκτός των άλλων, ότι έπρεπε επειγόντως να βρει μια νέα δουλειά να βιοπορίζεται. Για μήνες λοιπόν πουλούσε τα πολλά βιβλία της βιβλιοθήκης του σε πάγκο, μέχρι να καταφέρει να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο και έκτοτε να πουλάει ξένα βιβλία.
Κύριε Γιάννη,
Τα σέβη μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου