Η Πολιούχος Αδιαφορία

Πολιούχος («ο έχων την πόλιν») της Κορίνθου είναι ο Απόστολος Παύλος και τα πανηγύρια λίγο μετά το κλείσιμο των σχολείων ήταν για εμάς τα πιτσιρίκια σαν τελετή έναρξης του καλοκαιριού. Ο τέως μητροπολίτης Παντελεήμων είχε λοιπόν καθιερώσει να γιορτάζεται με σειρά εκδηλώσεων, τα ονομαζόμενα «Παύλεια», η μνήμη του. Η πατρωνία των εκδηλώσεων ήταν εξαιρετικά χαλαρή και η επισημότητα μάλλον η «στοιχειώδης».

Ο νέος μητροπολίτης της Κορίνθου, ο Διονύσιος, μετά το θάνατο του προηγούμενου μητροπολίτη έσβησε από το κοντέρ την αρίθμηση των «Παυλείων» και άρχισε να τα αριθμεί από την αρχή.

Φτάσαμε λοιπόν απ-αισίως στα Δ΄ Παύλεια:

Γέμισαν προχθές οι δρόμοι από παπάδες, μητροπολίτες από όλη την Ελλάδα, ήρθε και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και ο Μητροπολίτης του Χαρτούμ και μοναχοί από το Άγιο Όρος και καλόγριες από τα μοναστήρια της ευρύτερης περιοχής, και κάθε μέρα γίνονταν λειτουργίες (επί μία εβδομάδα) και παρακλήσεις και έγινε και «Μέγας Συνοδικός Εσπερινός» και ήρθαν και κόκκαλα αγίων πολλών και ο κόσμος τα προσκύνησε. Και είχε και στρατιωτικό άγημα, και οι βουλευτές ήταν παρόντες - της δημοκρατικής παράταξης και της επάρατης δεξιάς: αυτούς εκλέγει ο Κορινθιακός λαός - και ο δήμαρχος και ο νομάρχης. Και πολύς κόσμος τα παρακολούθησε όλα αυτά.

Χθες στην Κόρινθο ήταν αργία, οπότε οι Κορίνθιοι δεν αναγκάστηκαν να εκτεθούν στην απεργία. Και κουρασμένοι από τις θρησκευτικές εκδηλώσεις των ημερών αμέλησαν τις κοινωνικές και πολιτικές τους υποχρεώσεις και πήγαν όλοι μαζί στην παραλίααα. Όλοι; Όχι. Κάποιοι λίγοι, γύρω στους 50, με ένα πανό του ΠΑΜΕ για μια ακόμη φορά βγήκαν στους δρόμους της μικρής γενέθλιας πόλης, είπαν λίγα συνθήματα και διαλύθηκαν. Όσοι τους είδαν χαμογέλασαν ειρωνικά. «Τόσοι λίγοι;»

Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάει κανείς για τους 50 διαδηλωτές μιας πόλης 50.000 κατοίκων, ή για τους 50.000 χιλιάδες προσκυνητές των «ιερών λειψάνων».

Δεν ξέρω αν πρέπει κανείς να γελάει ή να θυμώνει που μια πόλη σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για τη ζωή των πολιτών της θαμπώνεται στα μεγαλοπρεπή πανηγύρια των παπάδων και αδιαφορεί για τους κοινωνικούς αγώνες.

Δεν ξέρω αν είναι αστείο θέαμα 50 διαδηλωτές του ΠΑΜΕ ή σοβαρό ζήτημα ότι 50 πολίτες της πόλης εκτέθηκαν στη χλεύη των αδιάφορων συμπολιτών τους διεκδικώντας ένα καλύτερο και πιο δίκαιο αύριο. Ίσως αν δεν υπήρχαν αυτοί να κοβόταν το γέλιο στους πολίτες αυτής της πόλης.

Πολλή μεγαλοπρέπεια και στόμφος και βυζαντινή λαμπρότητα και τελετές και χορηγοί και τιάρες και μήτρες και κόκκαλα και χρυσός και εγκαίνια εκεί που θα άρμοζε – για όσους θρησκεύονται- σεμνότητα και περίσκεψη. Για να μην «απομυθοποιούνται» όσα λέγονται από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στα «Νέα»

Μένω λοιπόν στην άκρη της σκέψης. Μονολογώ σαν προφήτης:

…
«— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία

κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).

Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,

κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;»

...